" ခ်စ္သူႏိႈးမွ ႏုိးေစသတည္း... "

ဒီကဗ်ာေလးဟာ... က်ေနာ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ေပးတဲ႔ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ပါ။ က်ေနာ္ အဲဒီ႔ေကာင္မေလးကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေပးဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္ ေပးခဲ႔သမွ် ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေတြဟာ ပိုက္ဆံနဲ႔ တန္ဖိုးျဖတ္ရင္ေတာ႔ ဘာတစ္ျပားမွ မတန္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ က်ေနာ္႔ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေလးေတြကို ကမၻာေပၚက ဘယ္အရပ္ေဒသမွာမွ... ဘယ္ႏိုင္ငံသံုးေငြေၾကးနဲ႔မွ... ဘယ္ေလာက္ေပးေပး... ေပးဝယ္လ႔ို ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဥပမာ... သူ႔ရဲ႕ အသက္(၃၀)ျပည့္ေမြးေန႔မွာ သူ႔ဓါတ္ပံုေလးကို အၾကိမ္(၃၀) နမ္းျပခဲ႔သလိုမ်ဳိးေပါ႔။ (လူကေတာ႔ နမ္း... မရေတာ႔ဘူး။ မိုင္ေပါင္း (၁၂၀၀)နီးပါး အေဝးကို ေရာက္ေနခဲ႔ရျပီ။) အဲဒီ႔ေကာင္မေလးချမာမွာလဲ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ရျပီးတဲ႔အခါတိုင္း " ကိုကိုရယ္... မင္း ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ၾကီးကလဲ...! " ဆိုျပီး ျဖစ္သြားျမဲပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔... အဲဒီ႔အျခားတစ္ဖက္မွာ က်ေနာ္႔ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေလးေတြကို သူ ဘယ္လိုမွ... ဘယ္ေတာ႔မွ... မေမ႔ႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။ အခုလဲ ေမြးေနလက္ေဆာင္ေလးတစ္ခုရဲ႕အခ်ိန္ဟာ က်ေရာက္လာျပန္ပါျပီ။ ဒါေၾကာင္႔ ဒီကဗ်ာေလး ျဖစ္တည္လာရပါတယ္... ... ...။


" ခ်စ္သူႏိႈးမွ ႏိုးေစသတည္း... "

* " နင္ ခြဲႏိုင္လို႔လား...? " တဲ႔။

ေလယာဥ္အင္ဂ်င္သံထက္ က်ယ္ေလာင္တဲ႔ စကား

အျပန္ျပန္ အထပ္ထပ္

အခါမလပ္ ၾကားေယာင္

(ရင္ထဲ...)

ပူေလာင္လြန္းလိုက္တာ

ငါ... ဘာလုပ္ရမလဲ?

တစ္ဘဝမွာ

ႏွစ္ခါမလာႏုိင္တဲ႔ အခြင္႔အလမ္း

အမိအရ ဖမ္းဆုပ္လို႔

ေနခဲ႔လိုက္ပါ ႏွလံုးသားရယ္...

အမ်ားၾကီး နီးဖို႔

နည္းနည္းေလး ေဝးၾကရတာပါ

ေနခဲ႔လိုက္ပါေနာ္။

* ငါ႔ရင္ကို ငါခြဲလို႔

ငါေ႐ြးတဲ႔လမ္း၊ ငါကိုယ္တိုင္ လွမ္းခဲ႔ျပီ။

* တစ္ညကေလးမွ

ခြဲမရေတာ႔လို႔

" ႏွစ္ေယာက္တစ္ဘဝခရီး

ဒီဘဝျပီးသည့္တိုင္ေအာင္... " ဆိုခဲ႔ေပမယ္႔

...

... ...

... ... ...

လြမ္းလိုက္တာ မီးရယ္။

ညေတြ တေရးႏိုးတိုင္း

ငါ႔နံေဘးမွာ မင္း႐ွိေနမလား...

ေယာင္မွားျပီး စမ္းမိတဲ႔အခါ

ရင္ထဲမွာ

နာက်င္လြန္းလိုက္တာ...။

* ဘယ္တုန္းကမွ မဝခဲ႔တဲ႔... ငါ

ပထမဆံုးအၾကိမ္ ျပန္ျမင္ေတြ႕ရတဲ႔ ခဏ

မင္း မွတ္ခ်က္စကားေလးက

" ကိုကို ေတာ္ေတာ္ပိန္သြားတယ္ " တဲ႔။

ငါ မရယ္ႏိုင္ပါဘူး...

မရယ္ႏိုင္ခဲ႔ပါဘူး မိန္းခေလးရယ္။

* တစ္ရက္၊ ႏွစ္ရက္၊

တစ္ပတ္၊ တစ္လ၊

တစ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္၊ သံုးေလးႏွစ္...

အခ်ိန္ေတြ အသစ္ျဖစ္ခဲ႔ျပီ။

* ခံတြင္းေတြ႕ဖို႔ မလို...၊

အာဟာရျဖစ္ဖို႔ မလို...၊

က်မ္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္ဖို႔ မလို...၊

တစ္နပ္ျပီးသြားဖို႔သာ အေရးၾကီး။

ထမင္းပူေႏြးေႏြး၊ ဟင္းပူေႏြးေႏြး

အဓိပၸါယ္႐ွိတဲ႔ ထမင္းဝိုင္းရဲ႕အေဝးမွာ

မဆာလည္း စား...၊ ဆာလည္း စား...၊

ဘယ္ေတာ႔မ်ားမွ

မင္း မ်က္ႏွာေလးၾကည့္ျပီး၊

ထမင္းလက္ဆံု စားရတဲ႔ ဘဝ

ျပန္ရပါ႔မလဲ... မိန္းခေလးရယ္။

* ေန႔ရက္ေတြတိုင္းဟာ

တစစ... ေအးစက္ျငိမ္သက္

အလုပ္နဲ႔ အခန္း

အႏွစ္မဲ႔စြာ ျဖတ္သန္းရင္း၊

တစ္ခါ... တစ္ခါ

ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ရင္ဘတ္လႈပ္တဲ႔ စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္အလား...

ထင္မွတ္မွားခဲ႔တာ

VZO နဲ႔ မင္းရဲ႕ေ႐ွ႕မွာေတာ႔

ငါ...

လူနဲ႔ တူသလိုလိုပါပဲ။

* ေန႔မသိ၊ ညမသိ...

ေနမေ႐ွာင္၊ မိုးမေ႐ွာင္...

ဆံပင္ေတြ အေရာင္မြဲ

ေနေလာင္ထားတဲ႔ အသားအေရ

ငါ႔လက္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကမ္း... ၾကမ္းပါေစ။

မင္းလက္ဖဝါးႏုႏုေလး ဆုပ္ကိုင္ခြင္႔ရတဲ႔ ခဏ

အို...

တစ္ကိုယ္လံုး ျပန္ႏုပ်ဳိသြားသလို...

...

... ...

... ... ...

တကယ္ေတာ႔

မင္းရင္ညြန္႔ထက္က

တလက္လက္ေတာက္ေနတဲ႔ အရာေလးဟာ

ငါ႔ေခၽြးစက္ေတြပါ... မိန္းခေလးရယ္။

* မွန္ေ႐ွ႕မွာ ရပ္လိုက္တဲ႔အခါ

မွန္ထဲက ငါ

ဇရာ။

ေကာင္မေလးေရ...

မင္း ရင္ခုန္ခဲ႔တဲ႔

ႏုပ်ဳိသစ္လြင္တဲ႔ ႐ုပ္လႊာ

ေငြေၾကးဥစၥာေတြနဲ႔ လဲခဲ႔ရပါျပီ။

* OVERSEA ဆိုတဲ႔

Day Dream ခရီး႐ွည္ၾကီးရယ္...

ခရီးဆံုးပန္းတိုင္ဟာ ဘယ္မွာလဲ...?

ဘယ္အခါမွလဲကြယ္...။

* ေမာပန္းလြန္းေနတဲ႔ ငါ႔ဝိညာဥ္

(ခင္တြယ္ရာ) ရင္ခြင္ရဲ႕ အေဝး

တမ္းတေတးေတြ ဆို...

သံစဥ္ေတြ မခ်ဳိတဲ႔ည

ၾကယ္ေတြငိုတဲ႔ ခဏမွာ

ငါ အိပ္ပါရေစ။

အခ်စ္...

နင္ေရာက္တဲ႔အခါ ႏႈိးလိုက္ပါ။


*** *** *** *** *** *** *** *** ***


ဒီကဗ်ာေလး ေရးေနခ်ိန္မွာ ဘယ္ဘက္ရင္အံုက တအားေအာင့္ေနပါတယ္... မီးရယ္။


" Happy Birthday... Honey! "

KKT