(၁)
" ဟယ္လို...!"
" Honey, ငါပါ... "
" ေအး။ ကိုကို...ေျပာ။ ေနအံုး... ေနအံုး။ ဒီမွာ သမီးက မင္းကို ေျပာမလို႔တဲ႔။ "
" ေဟ ဟုတ္လား။ ေပးလိုက္စမ္း... ေပးလိုက္စမ္း... "
" ေဖေဖ... "
" ေဟ... သမီးေလး "
"သမီးေလး ေနေကာင္းလား...? "
" အင္း... ေကာင္းတယ္ "
" ေဖေဖ... သမီး ဆံပင္ညွပ္ထားတယ္။ သိလား...? "
" ေဟ ဟုတ္လား သမီးေလး...? "
" ေဖေဖ... သမီးေမြးေန႔ ေရာက္ေတာ႔မယ္ေနာ္။ "
" ေအးပါ သမီးေလးရယ္။ ေအးပါ...။ "
" သမီးေမြးေန႔က်ရင္ ကတံုးတံုးမွာ... သိလား... ? "
" ေဟ... ကတံုးၾကီးေတာ႔ မလုပ္ပါနဲ႔ သမီးေလးရယ္ "
" ေဖေဖ ဘယ္ေတာ႔ ျပန္လာမွာလဲဟင္...? "
" ... ... ... "
" ေဖေဖ ေျခာက္လပိုင္းက်ရင္ ျပန္လာမွာလား...? "
" ... ... ... "
" ေဖေဖ အဲဒီမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနျပီေနာ္... "
" ... ... ... "
" ေတာ္ျပီ။ ေမေမနဲ႔ပဲ ေျပာလိုက္ေတာ႔... "
" ေအး... ... ... ပါ သမီးေလးရယ္... "
" သမီးေလး ေနေကာင္းေအာင္ ေနေနာ္... "
" ဟုတ္ကဲ႔ "
" အစား မ်ားမ်ားစားေနာ္။ အသီးမ်ားမ်ားစားေနာ္။ "
" ဟုတ္ကဲ႔ "
" ညဖက္ ေစာေစာအိပ္ရမယ္ေနာ္ "
" ဟုတ္... "
" အိပ္ကာနီး ႏြားႏို႔ေသာက္...၊ အိပ္ေနာ္။ "
" ဟုတ္... "
"အိပ္ရာ မ၀င္ခင္ ေျခေထာက္ေရေဆးဖို႔ မပ်င္းရဘူးေနာ္... "
" ဟုတ္... "
" ေအး... ေအး။ ေမေမ႔ကို ေပးလိုက္ေတာ႔။ ေဖေဖ ခ်စ္တယ္။ "
" ဟုတ္... သမီးလည္း ေဖေဖ႔ကို ခ်စ္တယ္ "
" ကိုကို... "
" ... ... ... "
" ကိုကို... "
" ... ... ... "
" ကိုကို... "
" အင္း... ... ... ေျပာ "
" မင္း သမီးက မင္းကို ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ...? "
" စံုလို႔ ပါပဲကြာ... "
" ကိုေပါက္စ ျပန္ေရာက္ေနတယ္ေလ "
" ေၾသာ္... "
" ေအး အဲဒါ... ဆုပြန္က ေက်ာင္းမတက္ဘဲ သူ႔အေဖနား ကပ္ေနတာေပါ႔။ "
" ေၾသာ္... "
" အဲဒီေတာ႔ မင္း သမီးက တစ္ေယာက္ထဲ မူၾကိဴသြားေနရတာေပါ႔။ "
" အင္း... "
" မင္း သမီးက ဘာေျပာတယ္ ထင္လဲ...? "
" အင္း...ေျပာပါဦး "
" ငါ႔အေဖ ျပန္လာရင္ ငါလည္း ေက်ာင္းမတက္ေတာ႔ဘူး...တဲ႔။ "
" ေၾသာ္... ... ... "
" ကိုကို ေနေကာင္းရဲ႕လား...? "
" အင္း... "
" သမီးေလးကို ဆံပင္ညွပ္ေပးထားတာလား...? "
" အင္း... ပူလြန္းလို႔ေလ။ တိုတိုပဲ ညွပ္ေပးလိုက္တယ္ "
" ေၾသာ္... "
" ကိုကို တကယ္ ေနေကာင္းရဲ႕လား...? "
" ေကာင္းပါတယ္... "
" အသံက တစ္မ်ဴိး ျဖစ္ေနသလား... လို႔ "
" Honey...! "
" ေအး။ ကိုကို... ... ... "
" ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ငါ အေၾကာက္ဆံုး ေမးခြန္းတစ္ခု႐ွိတယ္... Honey "
" အဲဒီ႔ေမးခြန္းကေတာ႔... ေဖေဖ ဘယ္ေတာ႔ ျပန္လာမွာလဲ...? ဆိုတာပဲ။ "
" ေၾသာ္... ကိုကိုရယ္ "
" အဲဒီ႔ေမးခြန္းရဲ႕အေျဖ ငါ႔ဆီမွာ မ႐ွိဘူး Honey...
မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီ႔ေမးခြန္းရဲ႕အေျဖကို ငါကိုယ္တိုင္က သိခ်င္ေနတာ... ... ... "
" ... ... ... "
" ငါတို႔ေတြ ဒုကၡခံေနၾကတယ္ Honey... "
" ငါတို႔လူၾကီးေတြ ဘယ္ေလာက္ ခါးသီးပါေစ၊ ဘယ္ေလာက္ ေၾကကြဲေနပါေစ၊
ဘယ္ေလာက္ ခံစားေနရပါေစ၊ ခုေတာ႔ ... ... ... ... ... ... ... ... ...
ခုေတာ႔ ငါတို႔သမီးေလးချမာ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္၊ ႏုႏုနယ္နယ္ေလးနဲ႔... "
" ... ... ... "
" ေနရအံုးမယ္ Honey.... ေနရအံုးမွာပဲ။ "
" ငါ႔သမီးေလး ေနာင္ေရး ခိုင္မာသထက္ ခိုင္မာဖို႔...၊ငါတို႔ဘ၀ေတြ ခါးခဲ႔သလို
ငါ႔သမီးေလး ဘ၀မခါးဖို႔... ... ... "
" ငါ႔သမီးေလးနဲ႔ ငါ ေ၀းေနၾကရအံုးမွာ... "
" ကိုကိုရယ္... "
" ဒါပါပဲကြာ...။ မင္း ဘာေျပာစရာ ႐ွိလဲ...? "
" မ႐ွိပါဘူး... "
" ေအး... အဲဒါဆိုရင္ သမီးေလးကို ဂ႐ုစိုက္ေနာ္။ "
" အင္း... ကိုကိုလည္း က်မ္းမာေရး ဂ႐ုစိုက္ေနာ္။ "
" ကိုယ္႔အတြက္ မပူပါနဲ႔ကြာ။ မေသေအာင္ေတာ႔ ေနမွာပါ...။
ကိုယ္႔သမီးေလးအတြက္ ကိုယ္ အသက္႐ွင္ေနဦးမွာပါ။ "
" ေၾသာ္... ... ... ကိုကိုရယ္ "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၂)
အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ဖုန္းေလးကို နားမွာ ကပ္ထားမိလဲ... မသိပါဘူး။
ဖုန္းသံေလးက ဆက္သြယ္မႈ မ႐ွိေတာ႔ဘူးဆိုတဲ႔ အသံေလးသာ ထပ္တစ္လဲလဲ။
အာ႐ုံမွာေတာ႔...ကမၻာေပၚက အခ်ဳိျမိန္ဆံုး အသံေသးေသးေလး...၊
စကားသံေလးေတြ ၀ဲပ်ံေနဆဲ...။
" ေဖေဖ႔ကို ခ်စ္တယ္... "
" ေဖေဖ အဲဒီမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနျပီေနာ္... "
" ေဖေဖက ဘယ္ေတာ႔မွ ျပန္လာမွာလဲ...? "
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေမးခြန္းေတြဟာ ဆက္တိုက္ဆိုသလို တက္လာခဲ႔တယ္...။
" ငါ ပိုက္ဆံေတြ ႐ွာေနတာ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ...? "
" ငါ ပင္ပန္းဆင္းရဲခံေနတာေတြဟာ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ...? "
" ငါ အသက္႐ွင္ေနတာ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ...? "
" ငါ အသက္႐ွင္ေနတာ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ...? "
" ငါ အသက္႐ွင္ေနတာ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ...? "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၃)
" အကို... က်ေနာ္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ ၀ယ္ခ်င္လို႔ပါ "
" ဘယ္ေလယာဥ္နဲ႔လဲ မသိဘူးဗ်ာ။ ႏွစ္ပါတ္လက္မွတ္လား...?
တစ္လလက္မွတ္လား...? "
" ၾသ...။ က်ေနာ္ လိုခ်င္တာကေတာ႔... ... ... "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၄)
ASPIRE Happy One...
Intel Atom Processor N570(1.66Ghz, 1MB L2 cache)
Genuine Windows 7 Starter
Mobile Intel NM10 Express Chipset
Intel Graphic Media Accelerator 3150
Acer InviLink Nplify 802.11b/g/n
1GB RAM, 250GB HDD
10.1" Acer CineCrystal LED-backlit TFT LCD
Bluetooth 3.0+HS
1.25kg with 6-cell battery(8 Hrs+)
1 Year International Warranty
ဒီေလာက္ေလးဆိုရင္ သံုးေပ်ာ္ပါျပီေလ...။ ေစ်းႏႈန္းက...။
အင္း... ေစ်းႏႈန္းက...
တစ္ဦးတည္း Specification ေလးေတြ ၾကည့္ရင္း... ေတြးေနမိတယ္။
" Sir, Is it your phone ring...? "
" Oh, Sorry...! "
" It's okay, sir. Take your time. "
အေရာင္းစာေရးကို ေတာင္းပန္ရင္း ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ဖုန္းကို
ထုတ္ကိုင္လိုက္တယ္။
" Hello, ဦး...။ ေျပာ... "
" ေအး။ East Coast သြားမွာ မဟုတ္လား...? သြားမယ္ဆို
တူတူသြားရေအာင္ လို႔ ေျပာမလို႔...။ "
" က်ေနာ္ မလိုက္ေတာ႔ဘူး... ဦး။ အခု လူၾကံဳပစၥည္း သြားယူေနလို႔...။ "
" ေၾသာ္... ေအး။ ေအး။ "
" ဦး...။ အဲတာဆို... ဒါပဲေနာ္။ "
" ေအး။ ေအး။ "
ေျပာရင္း သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဖုန္းခ်သြားပါတယ္။
အာ႐ုံကို ပစၥဳပၸန္ဆီ ျပန္လည္စုစည္းရင္း...
" Sorry for waiting me...! "
" Doesn't matter, sir! "
" So, What is the accessories for this model? "
" You can get slip-case only, sir! "
" That is including the box, correct...? "
" Yes, you are right, sir. "
" How about the mouse? "
" No, sir. "
" Antivirus software...! "
" No, sir. "
" Cooling Pad...! "
" No "
" Screen Protector ...! Keypad skin...!"
" No "" At least yours should provide the mouse. "
" Sir, the mouse... you can get by less than 10 Dollars. "
" Can I have anymore discount? "
" S$ 399 is so cheap already..., sir. This price is only at this show. Outside, you can find anywhere the price for this model is S$ 499. After this show, the price will back to normal price. "
" I know. I knew about that. But, this S$499 can get a lot of accessories, you know! "
" ... "
" Zero discount. And nothing I can get. "
" ... "
" ကေလးက ငယ္လြန္းေသးတယ္... ဗိုလ္ေက်ာ္။ "
" Netbook! Five years old for netbook! "
သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြရဲ႕ စကားေတြ ျပန္ၾကားေယာင္လာတယ္။
" Sir...! "
" Sir, your phone ring again... sir! "
" Aww, okay... okay. "
" Hello! "
" ကိုၾကီး "
" ေအး... ငါ႔ညီမ... ေျပာ။ "
" ကိုၾကီး လာေနျပီလား...? "
" ေအး။ လာေတာ႔ လာေနျပီ။ ဒါေပမယ္႔ ခု... ၀ယ္စရာေလးတစ္ခု
၀င္၀ယ္ေနလို႔... "
" ညည္း... Peninsula ေရာက္ေနျပီလား...? "
" ၾကာလွေနျပီ။ ကိုၾကီးက ဘာေတြ ၀ယ္ေနတာလဲ...? "
" ညည္း ညီမေလးအတြက္ Laptop ေသးေသးေလးပါ။ "
" အလဲ႔... တယ္ဟုတ္ပါလား။ ေကာင္းတယ္။ ၀ယ္... ၀ယ္။ "
" ေအး။ ၀ယ္ရမလား... မ၀ယ္ရမလား မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေသးပါဘူးကြာ။ "
" ကိုၾကီး သမီးေလးက သံုးတတ္ပါ႔ဦးမလား...? "
" ေအာင္မာ...။ ညည္းက ငါ႔သမီးေလးမ်ား... ေလွ်ာ႔တြက္လို႔။ "
" ကိုယ္႔သမီးမို႔ ကိုယ္ေျပာတာ ျဖစ္ဦးမယ္။ လွစ္လွစ္ေလးရယ္... ဗ်ား။ "
" ဟုတ္တယ္ေနာ္။ ပံုစံေလးက လည္မယ္႔ ပံုစံေလး...။ "
" ေအး... ေအး။ ညည္း အဲဒီမွာေစာင္႔ေန... ဟုတ္လား။ ကိုၾကီး လာခဲ႔မယ္။ "
" ဟုတ္ကဲ႔... ဟုတ္ကဲ႔။ "
စိတ္မွာ ေ၀ခြဲရခက္ေနပါတယ္...။
ခြင္႔ျပန္ခ်ိန္ေတြမွာမွ ပစၥည္း၀ယ္တတ္တဲ႔ အက်င္႔၊ ပိုက္ဆံသံုးတတ္တဲ႔
အက်င္႔ဟာ လူကို ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡျဖစ္ေစပါတယ္...။
" ငါ ဘာလုပ္သင္႔သလဲ...? ၀ယ္ရမလား...? မ၀ယ္ဘဲ ျပန္သြားရမလား...? "
အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္း မသိဘူး။ ေနာက္ေတာ႔...
" Sorry, I can't make the decision. " ဆိုျပီး ထြက္လာခဲ႔လိုက္တယ္။
အေရာင္းစာေရးေလးကေတာ႔ ဘယ္လိုလူပါလိမ္႔... ဆိုတဲ႔ အၾကည့္မ်ဳိးနဲ႔
က်န္ခဲ႔႐ွာတယ္။
လူကသာ ထြက္လာခဲ႔ရတာ... စိတ္ကေတာ႔ Netbook ေလးဆီမွာ...
ေျခလွမ္းေတြဟာ တေျဖးေျဖး ေႏွးေကြးလို႔လာတယ္။
ျမင္လႊာမွာ ထင္ဟပ္လာတာက ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းတဲ႔ မ်က္ႏွာေလး...
ျပီးေတာ႔ အသံေသးေသးေလး...
" ေဖေဖ ျပန္လာရင္ သမီးအတြက္ Laptop ေလး ၀ယ္လာပါေနာ္။ "
႐ုတ္တရက္... ေျခလွမ္းေတြရဲ႕ လားရာဟာ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားတယ္။
ျပီးေတာ႔ အေျပးတစ္ပိုင္း... ... ...
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
အစ... ... ...
(၅)
အိမ္ျပန္ည (Eve Night) တို႔ရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ေပ်ာ္လြန္းလို႔ ေကာင္းေကာင္း
အိပ္မေပ်ာ္ျပန္ပါဘူး။
ဘယ္လူး၊ ညာလိွမ္႔နဲ႔ ႏုိးထေနေသာ အိပ္စက္သူ ျဖစ္ေနရပါတယ္။
" Love in your eyes... Sitting silent by my side...
Going on, Holding hand... Walking through the nights...
Hold me up, Hold me tight... Lift me up to touch the sky...
Teaching me to love with heart... Helping me open my mind...
I CAN FLY... I'm proud that I can fly...
To give the best of mind... Till the end of the time...
Believe me, I can fly... I'm proud that I can fly...
To give the best of mind... The heaven in the sky... ... ... "
Fiona Fung ကေတာ႔ သူ႔တာ၀န္အရ " Proud of You " နဲ႔ ႏိႈးပါျပီ။
သူမသိတာက... ကိုယ္႔မွာ တစ္ညလံုး မအိပ္ခဲ႔ရေသးတာပါပဲ။
" အင္း... ငါးနာရီေတာင္ ထိုးျပီ။ ထေတာ႔မွ... ... ... "
" Taxi ကလည္း ဘယ္ေလာက္ ေစာင္႔ရဦးမယ္ မသိဘူး။ "
တစ္ဦးတည္း အေတြးနဲ႔ Phone Alarm ကို ပိတ္၊ အိပ္ရာေလး သိမ္း၊ ေရခ်ဳိးခန္း
၀င္ပါတယ္။
ေရမိုးခ်ဳိး၊ အ၀တ္အစားလဲျပီး ဘုရား႐ွိခိုးပါတယ္။
ဘုရား၀တ္ျပဳေနရင္းမွာ မ်က္ခြံေတြဟာ ေလးစင္းလာသလိုပဲ...။
ကိုယ္လက္ေတြဟာ မအီမသာ ျဖစ္လာပါတယ္။
" ဟား... ငါ ဖ်ားေတာ႔မယ္နဲ႔ တူတယ္။ "
" ခရီး႐ွည္ၾကီးလည္း ထြက္ရဦးမယ္...။ "
" အို ဘာျဖစ္ျဖစ္... သမီးေလးဆီ ျပန္ရျပီပဲ...။ "
တစ္ေယာက္တည္း ေရ႐ြတ္ရင္း၊ အထုပ္ေလးေတြဆြဲလို႔ တိုက္ေအာက္ဆင္းခဲ႔
ပါေတာ႔တယ္။
မနက္ေစာေစာဆိုရင္ အင္မတန္ ရခဲ႔လွစြာေသာ Taxi ဟာ... က်ေနာ္
တိုက္ေအာက္ ေရာက္တာနဲ႔ မေ႐ွးမေႏွာင္း ဆိုသလို Taxi ေလးတစ္စီး
တိုက္ေ႐ွ႕ ကို ထိုးဆိုက္လာပါတယ္။ ကားထဲက Passenger ဆင္းသြားျပီး၊
က်ေနာ္ အလိုက္သင္႔ ၀င္ထိုင္လိုက္ရင္း...
" Changi Terminal 1 Please! "
(၅):(၄၀)နာရီမွာ စတင္ပါျပီ...
ႏွလံုးသား႐ွိတဲ႔ အရပ္ဆီ စတင္ပါျပီ... ... ...။
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၆)
" Can I have some Paracetamol...? "
" ဖ်ားေနလို႔လား... အကို "
" ေၾသာ္... ဗမာလား...? ေအးဗ်ာ။ ကိုယ္ေတြ နည္းနည္း ေႏြးေနလို႔... "
" Panadol ေတာ႔ ရလိမ္႔မယ္ ထင္တယ္။ ေနအံုး... က်ေနာ္ ေတာင္းေပးမယ္။ "
ေလယာဥ္ေမာင္ေလးက ေျပာျပီး ထြက္သြားပါတယ္။
တစ္ခဏအတြင္း ျပန္ေရာက္လာျပီး...
" အကို။ ဒီမွာ Panadol... "
" ေၾသာ္... ဟုတ္ကဲ႔။ Thanks! က်ေနာ္႔ကို ေရေႏြးနည္းနည္း ေပးပါလား...။ "
" ေရေႏြးေတာ႔ မ႐ွိဘူး... အကို။ Hot Water ဆို ျဖစ္မလား...? "
" ေအးဗ်ာ။ Hot Water ဆိုလဲ Hot Water ေပါ႔။ "
ပါးစပ္ထဲ ေဆးႏွစ္ခဲေလာက္ ပစ္ထည့္ျပီး၊ ေလယာဥ္ေမာင္ေလး ေပးလာတဲ႔
ေရပူကို တစ္ဟူးဟူးနဲ႔ မႈတ္ေသာက္ေနလိုက္တယ္။
Jet Star Asia ရဲ႕Airbus A320 ၾကီးကေတာ႔ တိမ္ေတြကိုခြဲ၊ ေလထဲမွာ...။
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
အလယ္... ... ...
(၇)
" Taxi ငွားမလား အကို...? "
" အကို။ Taxi လား...? "
" Taxi သြားမလား ညီေလး...? "
၀ိုင္းအံုေနတဲ႔ လူေတြ၊ အသံေတြကို အကဲခတ္ ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း၊
ေအးေအးေဆးေဆး ပံုစံ႐ွိတဲ႔ အသက္(၄၀)၀န္းက်င္ အ႐ြယ္ Taxi Driver
တစ္ဦးဆီကို တန္းေလွ်ာက္ခဲ႔လိုက္တယ္။
" ေအာင္မဂၤလာ အေ၀းေျပး သြားခ်င္လို႔... အကို။ ကားအားလား မသိဘူး...? "
" အင္း။ အားပါတယ္။ အေ၀းေျပး ဆိုရင္... "
" ေစ်း မေျပာပါနဲ႔... အကို။ သြားမယ္ဆို သြားရေအာင္... "
Taxi Driver မ်က္ခံုး တစ္ခ်က္ ပင္႔သြားတယ္။ ျပီးေတာ႔...
" Okay ေလ...။ ညီေလး အထုပ္အပိုးေတြကေကာ... "
" ဒီမွာေလ... "
လက္ထဲ ကိုင္ထားတဲ႔ အထုပ္ကေလးႏွစ္ထုပ္ကို ၾကည့္ျပီး Taxi Driver
မ်က္ခံုး ပိုပင္႔သြားသလိုပဲ။ ဘာမွေတာ႔ မေျပာ...။
ကားေလး စထြက္လာခဲ႔တယ္။
Yangon International Airport ဆိုတာၾကီးကေတာ႔ ေနာက္မွာ က်န္ခဲ႔ျပီ။
ကားထြက္လာျပီး၊ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ...
" ကားခက ဘယ္ေလာက္လဲ အကို...? "
" သံုးေထာင္ပဲ ေပးပါ "
" အဲဒီ႔ပိုက္ဆံ က်ေနာ္႔မွာ မ႐ွိပါဘူး... "
" ဟန္... "
ဒီတစ္ခါ မ်က္ခံုးပင္႔သြားတာ အသိသာဆံုးပဲ။
" ဟုတ္တယ္ အကို။ တကယ္ေတာ႔ က်ေနာ္႔မွာ ဗမာပိုက္ဆံနဲ႔ တူတာဆိုလို႔
တစ္ျပားမွ မပါတာပါ။ "
" ဟာ... ... ... မင္းကြာ "
ကားေလးဟာ ခ်က္ခ်င္း အ႐ွိန္ေလ်ာ႔သြားတယ္။ ျပီးေတာ႔ လမ္းေဘးကို
ကပ္ေတာ႔မလို...
" ဒါေပမယ္႔ က်ေနာ္႔မွာ အကို ေျပာတဲ႔ သံုးေထာင္ထက္ လံုေလာက္တဲ႔
ပိုက္ဆံေတြ ပါပါတယ္။ "
" ေဟ... "
ကားေလးဟာ အ႐ွိန္ ျပန္ျမင္႔လာပါတယ္။
" ဟုတ္ပါတယ္... အကို။ က်ေနာ္႔မွာ စကၤာပူေရာ၊ အစိမ္းေရာ ပါပါတယ္။
အကို ႏွစ္သက္ရာ ယူပါ။ "
" ညီေလးက ကိုယ္ေတာင္းသေလာက္ ေပးမွာလား...? "
" ဒီလမ္း၊ ဒီခရီးကို ဘယ္ေလာက္က်သင္႔တယ္ ဆိုတာ မွန္းေျခေလာက္ေတာ႔
က်ေနာ္သိပါတယ္။ အကိုက ပိုသိမွာပါ။
က်ေနာ္ အကို႔ သမာဓိကို ယံုပါတယ္။ ယံုလို႔လည္း အကို႔ပံုပန္းသ႑ာန္ၾကည့္ျပီး၊
အကို႔ကားကိုမွ ေ႐ြးငွားခဲ႔တာေပါ႔။ "
ကားဆရာ မ်က္ခံုးပင္႔ႏိုင္ေတာ႔မယ္ မထင္ပါဘူး။
" ေလယာဥ္ကြင္းမွာ ဘာလို႔ မလဲခဲ႔သလဲ ညီေလးရာ...? "
" ဘယ္မွာ သြားလဲရမလဲ က်ေနာ္ မသိဘူး အကို။ ေမးရ၊ ျမန္းရ၊ စံုစမ္းရမွာနဲ႔...။
ဲဲဲဲဲျပီးေတာ႔ က်ေနာ္႔အတြက္ အခ်ိန္...။
က်ေနာ္ အိမ္ကို အျမန္ဆံုး ေရာက္ခ်င္ေနတယ္... အကို။
ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ တစ္နာရီ၊ တစ္မိနစ္၊ တစ္စကၠန္႔ေလးပဲ
ေစာေရာက္ေရာက္ ေရာက္ခ်င္ေနတာပါ။ "
" ညီေလး အေရးၾကီးကိစၥ ႐ွိလို႔လား...? "
" အေရးၾကီးတာေပါ႔ အကို။ က်ေနာ္႔အတြက္ေတာ႔ ေသေရး႐ွင္ေရး
ထက္ေတာင္ အေရးၾကီးတာေပါ႔။ "
" ေအးကြ။ ကိုယ္လည္း မင္းကို ၾကည့္ျပီး တစ္မ်ဳိးပါပဲ လို႔...။
လာၾကိဳသူလည္း မေတြ႔၊ အထုပ္အပိုးေလးေတြကလည္း... "
" ဒါေလးက ေခ်ာ႔ကလက္ထုပ္ပါ။ ဒါေလးက Netbook ေလး၊
က်ေနာ္... မနက္ျဖန္ က်ေနာ္႔သမီးေလးေမြးေန႔ အားခ်င္းျပန္လာတာပါ...။ "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၈)Taxi ေလးတစ္စီး ေအာင္မဂၤလာ အေ၀းေျပးကားဂိတ္၀င္းထဲ
ေကြ႔၀င္လာပါတယ္။
" ေၾသာ္... အဲဒီလိုလား...? "
" ဟုတ္ပါတယ္ အကို။ တကယ္ေတာ႔ ျမိဳ႕ ထဲ၀င္ျပီး ေယာကၡမအိမ္မွာ
လမ္းစရိတ္၀င္ယူရင္ ရပါတယ္။ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားၾကီး ေလသြားမွာ... အကို။
ျပီးေတာ႔ မေတာ္လို႔ သူတို႔ေတြက နယ္အိမ္ကို ဖုန္းဆက္လိုက္ရင္ အိမ္သားေတြ
ၾကိဳသိသြားမွာ စိုးလို႔ပါ။
က်ေနာ္က မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲ က်ေနာ္႔ကို ေတြ႔လိုက္ၾကျပီး...
" အံ့ၾသ၀မ္းသာသြားေအာင္ ဆိုပါေတာ႔...။ "
" ဟုတ္ပါတယ္ အကို "
" မ်ဳိးဆက္သစ္ "
ရန္ကုန္-ျပည္ ခရီးသည္ ႏွင္႔ ကုန္စည္ အျမန္ပို႔ေဆာင္ေရး
" အကို... အကို။ က်ေနာ္႔ကို အဲဒီ႔ကားဂိတ္ေ႐ွ႕ မွာ ရပ္ေပး...။ "
" New Generation Express " ဆိုတဲ႔ ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးကို ၾကည့္ရင္း
စိတ္ထဲမွာ စကားေျပာျဖစ္သြားတယ္။
" ငါ႔မ်ဳိးဆက္ေလးဆီ ျပန္တဲ႔ ခရီးကို မ်ဳိးဆက္သစ္က အျမန္ဆံုး
ပို႔ေဆာင္ေပးရမွာေပါ႔... "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၉)
" ကဲ... အကို။ ေက်းဇူးပါပဲေနာ္။ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ လို႔ပဲ
ေျပာရေတာ႔မွာပဲ။ ကားခေပးတာလဲ မယူဘူး...။ "
" ကိုယ္ ေျပာခဲ႔ျပီပဲ... ညီေလး။ ကုသုိလ္ယူတာပါ... လို႔။
ဒီလိုကုသိုလ္မ်ဳိးက ရခဲတယ္ကြ။ "
" ျပီးေတာ႔... ကိုယ္ကေတာင္ မင္းကို ေက်းဇူးတင္ရဦးမွာပါ။ "
" ဘာလို႔လဲ အကို...? "
" သမီးကို အရမ္းခ်စ္တဲ႔ အေဖတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔ခြင္႔ရလိုက္လို႔ေလ...။ "
" ေၾသာ္... ဟုတ္ကဲ႔ "
" ညီေလး... လိုရာခရီးကို အဆင္ေျပေျပ၊ ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ ေရာက္ျပီး၊
သမီးေလးနဲ႔ အျမန္ဆံုး ေတြ႔ရပါေစကြာ။ "
" ဟုတ္... ေပးတဲ႔ဆုနဲ႔ ျပည့္ပါရေစ အကို။ "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၁၀)
ရန္ကုန္-ျပည္ အေ၀းေျပးလမ္းမေပၚမွာ Express ကားၾကီးတစ္စီး
တရိပ္ရိပ္ ေျပးေနပါတယ္။
" ခရီးသည္မ်ားခင္ဗ်ာ... ေပါက္ေတာ "
Express ကားၾကီးဟာ လမ္းေဘးတစ္ေနရာမွာ ရပ္သြားပါတယ္။
ကားေပၚက လူေတြ အလွ်ုဳိလွ်ဳိ ဆင္းေနၾကတယ္။
" အကိုၾကီး... ကားေပၚက ဘာလို႔ ဆင္းကုန္ၾကတာလဲ...?
ေဘးက ကားဒ႐ုိင္ဘာၾကီးကို ေမးလိုက္မိတယ္။
" ေပါက္ေတာ... ေလကြာ။ "
" ေပါက္ေတာဆိုတာ ဘာလဲ အကိုၾကီး...? "
" ေဟ... "
" ေပါက္ေတာ ဘာလဲ မသိရင္ေတာ႔ ေအာက္ဆင္းျပီး၊ သူမ်ားေတြ
ဘာလုပ္လဲ ၾကည့္ေပေတာ႔ကြာ။ "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၁၁)
ကၽြန္းကေလး ယာဥ္ရပ္နားစခန္း ~ လက္ပံတန္းျမိဳ႕ နယ္
" ခရီးသည္မ်ား... ထမင္းစား နားပါမယ္ခင္ဗ်ာ။ ပိုက္ဆံအိတ္၊ လက္ကိုင္အိတ္၊
တန္ဖိုးၾကီးပစၥည္းမ်ား ကိုယ္နဲ႔တပါတည္း ယူသြားေပးၾကပါ။ "
ကားစပါယ္ယာရဲ႕ သတိေပးသံအဆံုး ခရီးသည္ေတြဟာ ကားေပၚက
တေျဖးေျဖးဆင္းျပီး၊ ထမင္းဆိုင္ထဲ ၀င္သြားၾကပါတယ္။
" အကိုၾကီး... ထမင္းစား နားတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလဲ...? "
ေဘးက ကားဒ႐ုိင္ဘာၾကီးကို ေမးလိုက္မိတယ္။
" နာရီ၀က္ေပါ႔ကြာ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ...? "
" နာရီ၀က္ၾကီးေတာင္ မမ်ားဘူးလား... အကိုၾကီး "
" ထံုးစံပဲကြ။ ကားအနားေပး၊ လူအနားေပးေပါ႔။
လာ...ထမင္းစားသြားၾကမယ္။ "
ကားဒ႐ုိင္ဘာၾကီးက က်ေနာ္႔ကို ထမင္းစားေခၚပါတယ္။
က်ေနာ္ ကားဆရာၾကီးတို႔နဲ႔အတူ ကားေပၚကေန ဆင္းလိုက္လာခဲ႔တယ္။
ထမင္းဆိုင္ေရာက္ေတာ႔လည္း သူတို႔၀ိုင္းမွာပဲ ၀င္ထိုင္လိုက္ပါတယ္။
ထိုင္ျပီးတာနဲ႔...
" က်ေနာ္ မစားေတာ႔ဘူး... အကိုၾကီး "
" ေဟ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ...? မင္းကို ပိုက္ဆံ ပိုေတာင္းမွာစိုးလို႔လား...?
ငါ ေကၽြးမွာပါကြ။ "
" မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္ မဆာလို႔ပါ။ "
" ဟုတ္ေရာ ဟုတ္ရဲ႕ လားကြာ။ ဘာလဲ ႐ြံလို႔လား...? "
" ဟာ မဟုတ္ပါဘူး အကိုၾကီး။ က်ေနာ္ တကယ္ကို စားခ်င္စိတ္ မ႐ွိလို႔ပါ။ "
" ဒါဆို အေအးေတာ႔ ေသာက္ကြာ... "
" အေအးက ပိုျပီး၊ မျဖစ္ေသးတယ္... အကိုၾကီး "
" ေဟ ဘာျဖစ္လို႔... "
" က်ေနာ္ နည္းနည္းဖ်ားေနလို႔ပါ။ "
" ဟ... ဒါဆို ဘယ္ျဖစ္မလဲ...။ တစ္ခုခု စားျပီး၊ ေဆးေသာက္မွေပါ႔။ "
" ေသာက္ခဲ႔ပါတယ္ အကိုၾကီး။ ေလယာဥ္ေပၚမွာ ေပါင္မုန္႔စားျပီး၊
ေဆးလည္း ေသာက္ခဲ႔ပါတယ္။ "
" ျဖစ္ပါ႔မလားကြာ။ ဘာမွ မစားမေသာက္ဘဲ...။ ေတာ္ေတာ္ၾကာ
တစ္ခုခု ျဖစ္ေနမွျဖင္႔... "
" က်ေနာ္ ေရေတာ႔ ေသာက္ခ်င္တယ္ အကိုၾကီး...။ "
" ေရ...။ ေအး... ေအး။ ေကာင္ေလး ေရသန္႔တစ္ဘူး ေတာင္းလိုက္စမ္းကြာ။ "
စပါယ္ယာေလးက ေရ လွမ္းမွာေပးပါတယ္။
ေရာက္လာတဲ႔ ေရသန္႔ဘူးကိုဖြင္႔ျပီး၊ အငမ္းမရ မနားတမ္း ေမာ႔ခ်ပစ္လိုက္တယ္။
ရင္ နည္းနည္းေအးသြားသလို၊ ေခါင္းထဲမွာလည္း နည္းနည္း
ၾကည္လင္သြားသလိုပါပဲ။
Hand Phone ေလး ထုတ္ျပီး၊ အခ်ိန္ၾကည့္လိုက္မိတယ္...
" အင္း... ညေနေစာင္းေလာက္ဆိုရင္ေတာ႔ ေရာက္တန္ေကာင္းပါရဲ႕... "
တစ္ခဏခန္႔အၾကာ...
" ေဟ႔... ေကာင္ေလး။ ခရီးသည္ေတြ အေျခအေနၾကည့္ကြာ။
စားေသာက္ျပီးၾကရင္လည္း သြားၾကရေအာင္...။ ဒီမွာ ဒီခေလး...
နာရီတစ္ၾကည့္ၾကည့္နဲ႔...။ "
ကားဒ႐ုိင္ဘာၾကီးက သူ႔ကားစပါယ္ယာေကာင္ေလးကို လွမ္းျပီး၊
ေလာေဆာ္လိုက္ပါတယ္။
စပါယ္ယာေလးက ဆိုင္ထဲ တစ္ခ်က္ေ၀႔ၾကည့္၊ ကားဆီ ထသြားျပီးတဲ႔ေနာက္...
" မ်ဳိးဆက္သစ္ ခရီးသည္မ်ားခင္ဗ်ာ... က်ေနာ္တို႔ ကားျပန္ထြက္ပါေတာ႔မယ္။
မ်ဳိးဆက္သစ္ ခရီးသည္မ်ားခင္ဗ်ာ... က်ေနာ္တို႔ ကား... ... ... "
ခရီးသည္ေတြလည္း ကားေပၚ ျပန္တက္လာၾကပါတယ္။
က်ေနာ္လည္း ကားဆရာၾကီးနဲ႔အတူ ကားဆီ ျပန္ေလွ်ာက္လာပါတယ္။
ကားဆရာၾကီးက ဒ႐ုိင္ဘာခံုမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္ရင္း...
" ဘယ္႔ႏွယ္႔လဲ ေကာင္ေလး။ အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ ၾကာသြားလဲ...?
ငါ႔အထင္ေတာ႔ မိနစ္(၂၀)ေလာက္ပဲ ႐ွိမယ္ထင္တယ္။ "
" (၂၂)မိနစ္ကို စကၠန္႔စြန္းတယ္ အကိုၾကီး "
" ေဟ... အေဟးေဟး။ မင္း... ေတာ္ေတာ္ တိက်တဲ႔ ေကာင္ပဲကြ။ "
ကား ျပန္ထြက္လာျပီး၊ တစ္နာရီသာသာေလာက္မွာ...
" ဗ်ဳိ႕ ကားဆရာ... က်မ္းမာေရး က်မ္းမာေရး "
" ဦးေလး... က်မ္းမာေရး တဲ႔။ "
စပါယ္ယာ ေကာင္ေလးက ကားဒ႐ုိင္ဘာၾကီးကို လွမ္းသတိေပးလိုက္ပါတယ္။
" ေဟ... ေအး ေအး။ "
ကားရပ္သြားတာနဲ႔... အႏွီ " က်မ္းမာေရး " ဆိုေသာ လူသားဟာ ကားေပၚမွ
ခပ္သုတ္သုတ္ေျပးဆင္းျပီး၊ လမ္းေဘးသစ္ပင္ၾကီးေနာက္ ၀င္သြားပါေတာ႔တယ္။
က်ေနာ႔္မွာ စိတ္ထဲက မေက်မနပ္နဲ႔...
" ဟင္း... ရပ္ရျပန္ျပီ ဒီကား...။ "
" ဟာ... ငါ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ ဒီကား ဘီးတစ္လိမ္႔တုိင္း တစ္လိမ္႔တိုင္းမွာ
ငါသမီးေလးဆီ နီးသထက္ နီးလာျပီပဲ။ "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၁၂)
ရင္ထဲမွာ တစ္လွပ္လွပ္နဲ႔ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဟိုး... အေ၀းၾကီးက မနားတမ္းေျပးလာသူတစ္ေယာက္လို
ေမာဟိုက္ႏုံးခ်ိေနပါတယ္။
အသံေတြဟာ နီးလာလိုက္...၊ ေ၀းသြားလိုက္...။
" ေ႐ႊေတာင္ ပါေသးလားခင္ဗ်ာ...။ ေ႐ႊေတာင္ ပါေသးလား...? "
ကားစပါယ္ယာေလးရဲ႕ အသံေၾကာင္႔ လန္႔ႏိုးလာခဲ႔တယ္။
ေခါင္းထဲက မူးေနာက္ေနတာ သိလိုက္တယ္။
တစ္ကိုယ္လံုးလည္း နာက်င္ကိုက္ခဲေနပါတယ္။
" ဘယ္ေရာက္ျပီလဲ အကိုၾကီး...? "
ကားဆရာၾကီးကို ေမးလိုက္မိတယ္။
" ေရနံေျမေက်ာ္ခဲ႔ျပီ... ေကာင္ေလး။ ေ႐ွ႕ မွာ ေ႐ႊေတာင္ ၀င္ေတာ႔မယ္။
ကားဆရာၾကီးက ေျပာရင္း၊ က်ေနာ္႔ကို ငဲ႔ၾကည့္လိုက္တယ္။
" ဟင္... မင္း ဟန္ရဲ႕ လား...? "
" က်ေနာ္ အဖ်ားေတြ တက္ေနတယ္ အကိုၾကီး "
" ေဟ... ဟုတ္လား။ မွန္းစမ္း။ "
ေျပာေျပာဆိုဆို... ကားဆရာၾကီးက က်ေနာ္႔လက္ကို လာစမ္းပါတယ္။
" ဟ... မင္း ကိုယ္ေတြ ပူျခစ္ေနလို႔ပါလား...? "
" ဟုတ္ကဲ႔ အကိုၾကီး "
" ေ႐ႊေတာင္ ဆင္းမလား... ေကာင္ေလး။ ေဆးခန္း တစ္ခုခု... "
" မဆင္းေတာ႔ဘူး အကိုၾကီး။ ေ႐ႊေတာင္ ဟိုဖက္(၉)မိုင္ဆိုရင္ ေရာက္ျပီပဲ။ "
" ျပည္ေရာက္တာနဲ႔ က်ေနာ္ ေဆးခန္း တန္းသြားမွာပါ။ "
" ခက္ေတာ႕ တာပဲကြာ။ ဒီခေလး ဒုကၡျဖစ္ေတာ႔မွာပဲ။ "
" တကယ္ဆို... ေကာင္းေကာင္း ေနမေကာင္းရင္လည္း မင္း ရန္ကုန္မွာ
တစ္ရက္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ နားလိုက္သင္႔တာ... "
" ဂိတ္မွာလည္း ေနာက္ကားေစာင္႔ပါဦး ဆိုတာ မရဘူး။
ငါ႔ကားမွာ ျဖစ္သလို ခံုတိုေလးနဲ႔ လိုက္လာတယ္။ "
" က်ေနာ္႔အေၾကာင္း က်ေနာ္သိတယ္ အကိုၾကီး။
ဗမာျပည္ေရာက္ေနမွေတာ႔ စကၠန္႔ပိုင္းေလးေတာင္ က်ေနာ္ အခ်ိန္
မဆိုင္းႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ "
" အလ်င္လိုရင္ အေႏွးျဖစ္တတ္တယ္... ေကာင္ေလး။
အရမ္း ဆႏၵျပင္းျပေနရင္ အေႏွာက္အယွက္၊ အခက္အခဲဆိုတာ
ျဖစ္လာတတ္တယ္။ "
" မင္း သမီးေလးေမြးေန႔ကလည္း မနက္ျဖန္မွ မဟုတ္လား...? "
ကားဆရာၾကီးရဲ႕ ျငီးတြားေျပာဆိုသံေတြဟာ နားထဲမွာ ၾကားတစ္ခ်က္၊
မၾကားတစ္ခ်က္...။
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၁၃)
" သီရိေခတၱရာ ျပည္ျမိဳ႕ "
လိႈက္လွဲ၀မ္းေျမာက္စြာ ၾကိဳဆိုပါ၏။
ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးကို ျမင္လိုက္ရတဲ႔ ကိုယ္႔မွာလည္း လိႈက္လွဲ၀မ္းသာစြာ ႐ွိလွပါတယ္။
Express ကားၾကီးကေတာ႔ ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးေဘးက ျမိဳ႕ ေ႐ွာင္လမ္းအတိုင္း
အေ၀းေျပးကားဂိတ္ဆီ ေမာင္းႏွင္ေနပါျပီ။
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၁၄)
" ဦးသံေခ်ာင္းေရ... ခင္ဗ်ား ဆိုကၠားခယူရင္ က်ဳပ္ကားခပါ ယူခဲ႔ေပးပါ။
ေၾသာ္ ေနာက္တစ္ခု... ခင္ဗ်ား ဆိုကၠားကို ဆိုင္ကယ္ႏႈန္းနဲ႔သာ နင္းေပေတာ႔ဗ်ာ။
က်ဳပ္ေတာ႔ Express ကို ေလယာဥ္ပ်ံႏႈန္းနဲ႔ ေမာင္းခဲ႔ရတယ္။
က်ေနာ္က ျပံဳးရင္း...
" ဦးေလးကေတာ႔ လုပ္ျပီဗ်ာ။ "
" ႏို႔... မဟုတ္လို႔လားကြ။
လမ္းမွာလည္း တစ္နာရီ တစ္ခါမက မင္း ငါ႔ကို ေလာတယ္။ "
" ဦးေလးကလည္းဗ်ာ... "
" ေဟ... မင္း ငါ႔ကို ခုမွ ဦးေလးေခၚေတာ႔တာပဲ...။ တစ္လမ္းလံုး...
" ဦးေလး " ေခၚပါကြာ။ ငါ မင္းထက္ အသက္အမ်ားၾကီး ၾကီးပါတယ္... လို႔
ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ ေျပာခဲ႔တာေတာင္ မရဘူး... ဟားဟားဟား။ "
ဆိုကၠားဆရာ ဦးသံေခ်ာင္းက ကားဆရာၾကီးကို တစ္လွည့္၊ က်ေနာ္႔ကို တစ္လွည့္
နားမလည္သလို ၾကည့္တယ္။
ဒီအခါ ကားဆရာၾကီးကပဲ...
" ဒီေကာင္ေလးက ဒီေန႔ပဲ ႏိုင္ငံျခားက ျပန္လာတာပါ။ "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၁၅)
" ဦးေလး... နည္းနည္းေလာက္ ျမန္ျမန္ နင္းေပးပါလား။ "
" နင္းေနတာပဲ... ငါ႔တူရယ္။ "
" ဟုတ္ကဲ႔။ က်ေနာ္ကလည္း နည္းနည္းေလး ပိုျမန္ေပးဖို႔ ေျပာတာပါ။ "
" ဒီ႔ထက္ ျမန္ခ်င္ရင္ေတာ႔ လိုင္းကားစီးသြားေရာေပါ႔ ငါ႔တူရယ္။ မင္း စီးေနတာ
ဆိုကၠားေလ...။ "
" ဦးေလး... က်ေနာ္တို႔အိမ္က main လမ္းမၾကီးေဘး မဟုတ္ဘူး။
လိုင္းကားစီးလို႔ မရဘူး။ ေနာက္ျပီးေတာ႔ က်ေနာ့္မွာ ပိုက္ဆံ... ... ... ။ "
" ေလယာဥ္ကြင္းက အေ၀းေျပးကို စီးတဲ႔ Taxi က အလကား ပို႔ေပးတယ္။
ျပီးေတာ႔... ခု စီးလာတဲ႔ ကားခကိုလည္း ဦးေလးနဲ႔မွ ထည့္ေပးလိုက္ရမွာ...။ "
ဆိုကၠားဆရာၾကီး ပါးစပ္ အေဟာင္းသား... ဘာမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ေတာ႔ဘူး။
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၁၆)
က်ေနာ္ ဘယ္လိုမွ စိတ္မ႐ွည္ႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။
ဆင္းေျပးခ်င္စိတ္ ျဖစ္မိတာလည္း အၾကိမ္ၾကိမ္။ ေနာက္ဆံုး...
" ဦးေလး... က်ေနာ္ နင္းမယ္ဗ်ာ။ "
" ငါ႔တူရယ္။ မင္း ျမန္ျမန္ ဆိုလို႔ ဦးေလးလည္း ျမန္ျမန္ နင္းေနတာပါပဲ။ "
" ဦးေလးရဲ႕ ျမန္ျမန္က က်ေနာ္ ဆင္းေျပးမိေတာ႔မယ္။ ခုအခ်ိန္... က်ေနာ္႔မွာ
အိမ္အထိေရာက္ေအာင္ ေျပးဖို႔ကလည္း အားမ႐ွိဘူး။ အဲဒီေတာ႔... ဦးေလး
ဆိုကၠား က်ေနာ္ နင္းမယ္။ ဦးေလးက ထိုင္စီး...။ "
" ငါ႔တူက နင္းတတ္လို႔လား...? "
" ဦးေလး... ၾကည့္လိုက္ေလ။ "
ခဏေလာက္ၾကာေတာ႔ ေဘးက ဆိုကၠားဆရာၾကီးက...
" ငါ႔တူက ဘယ္ဆိုးလို႔လဲ...။ "
ဆိုကၠားဆရာ ဦးသံေခ်ာင္း... က်ေနာ္႔ အရည္အခ်င္းကို ယံုၾကည္သြားပံုပါပဲ။
" က်ေနာ္က ဘာမွသာ တစ္ဖက္ကမ္းခပ္ မျဖစ္တာ ဦးေလး...။ ဟိုစပ္စပ္၊
ဒီစပ္စပ္ေတာ႔ အကုန္ရတယ္။ "
အဲဒီေနာက္ ဆိုကၠားဆရာစီးတဲ႔ ဆိုကၠား...၊ Passenger နင္းတဲ႔ ဆိုကၠားေလး...
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမေပၚမွာ ဒုန္းစိုင္းေျပးေနပါတယ္။
တစ္ဒုတ္ဒုတ္... ခုန္ေနတဲ႔ ရင္ထဲက အသံစည္းခ်က္နဲ႔အတူ စိတ္အာ႐ုံမွာလည္း
" ငါ႔သမီးေလးနဲ႔ ေတြ႔ရေတာ႔မယ္...။ ငါ႔သမီးေလးနဲ႔ ေတြ႔ရေတာ႔မယ္...။ "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၁၇)
ဆိုကၠားေလး တစ္စီး ရပ္ကြက္ထဲကို ခ်ဳိးေကြ႔၀င္လာပါတယ္။
တစ္ခ်ဳိး...၊ ႏွစ္ခ်ဳိး...
ဲဲျမင္ဖူးသလိုလို ဆိုတဲ႔ အၾကည့္ေတြ၊ ဇေ၀ဇ၀ါ အၾကည့္ေတြ...၊
မ်က္မွန္းတန္းမိသူေတြ၊ လူသိေပမယ္႔ နာမည္ မမွတ္မိေတာ႔သူေတြ...၊
" အၾကီးေကာင္ၾကီးနဲ႔ တူလိုက္တာ... "
" ဗိုလ္ၾကီးသား အၾကီးေကာင္ မဟုတ္လား..."
" ဟ... ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔သူက ဆိုကၠားၾကီးေပၚမွာ ဘယ္လို... "
အားလံုးကို ပဋိသႏၶာရ အျပံဳးနဲ႔သာ ႏႈတ္ဆက္ျဖတ္ေက်ာ္ရင္း...
ဆိုကၠားေလးကို တတိယေျမာက္ လမ္းသြယ္ေလးထဲ ခ်ဳိးေကြ႔
နင္း၀င္လိုက္ပါတယ္။
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
အဆံုး... ... ...
(၁၈)
ညေနခင္းရဲ႕ ေလေျပဟာ ရင္ကို တိုးေ၀ွ႔ ေအးျမေစပါတယ္။
ေကာင္းကင္မွာ အိပ္တန္းျပန္ငွက္တို႔ အဖြဲ႔လိုက္၊ အဖြဲ႔လိုက္ အုပ္စုဖြဲ႔
ပ်ံသန္းသြားၾကတယ္။
ႈငွက္ကေလးေတြကို ေမာ႔ၾကည့္ရင္း ႏႈတ္က ႐ြ႐ြ႐ြတ္ဆိုမိတယ္...။
" မင္းတို႔တစ္ေတြ အိမ္ျပန္ေနၾကသလို၊ ငါလည္း အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႔မွာပါ။ "
" မင္းတို႔ေတြ မိသားစုနဲ႔ တူတူ႐ွိေနသလို၊ ငါလည္း ငါ႔မိသားစုနဲ႔
ေတြ႔႔ရေတာ႔မွာပါ...။ "
လမ္းဆံုးပါျပီ...။
တစ္ေန႔တာလံုး သြားလာခဲ႔တဲ႔ ခရီးလမ္းၾကီး ဆံုးပါျပီ။
မိုင္ေထာင္နဲ႔ခ်ီျပီး သြားခဲ႔ရတဲ႔ ခရီးလမ္းၾကီးရဲ႕ အဆံုးမွာ... ... ...။
ျခံက်ယ္ၾကီးတစ္ခု...
အဲဒီ႔ဲျခံၾကီးထဲမွာ အိမ္ႏွစ္လံုး... ဒီဖက္က အိမ္ၾကီးက အေဖတို႔ အေမတို႔အိမ္...၊
ဟိုဖက္ျခံစပ္မွာ... အိမ္ကေလး။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေအးအတူ၊ ပူအမွ် နားခိုခဲ႔ၾကတဲ႔ အိမ္ကေလး...။
အိမ္ႏွစ္လံုးရဲ႕ ၾကား ကြင္းျပင္က်ယ္ထဲမွာ လူစုစုေလး ႏွစ္စု...။
ကေလးေလးေတြ ၀ိုင္းထိုင္ေနၾကတယ္... အဲဒီကေလး၀ိုင္းကို
လူၾကီး ေလး၊ငါးေယာက္ေလာက္က ၀န္းရံလို႔...။
ေတြ႔လိုက္ပါျပီ ကေလး၀ိုင္းရဲ႕ အလယ္မွာ...။
ကစား၀ိုင္းမွာဆိုလည္း သူပဲ ဦးေဆာင္သူ၊ စကား၀ိုင္းမွာဆိုလည္း
သူပဲ ဦးေဆာင္သူ...။
အသက္႐ွင္ေနထိုင္ျခင္းတို႔ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို ျပည့္၀ေစသူေလး...
ေနာက္... ေဘးမွာ
" ငါ႔သမီးေလးကို မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံနဲ႔ေနာ္။
အရိပ္လို ၾကည့္ေနေနာ္...။ "
ဆိုတဲ႔ စကားအတိုင္း တစ္ေသြမတိမ္း႐ွိခဲ႔တဲ႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလြန္း
လွစြာေသာ ႏွလံုးသား...။
ျပီးေတာ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ... အေမ၊ အေဖ၊ အစ္မ၊ ကိုညီ နဲ႔ ခိုင္ခိုင္...
တစ္အိမ္လံုးရဲ႕ ဆည္းလည္းေလး ပီသစြာ အားလံုးရဲ႕ အာ႐ုံဟာ
သူကေလးဆီမွာ...။
ဆိုကၠားေပၚက ခုန္ဆင္းလိုက္သလား၊ ေျပးဆင္းလိုက္သလား မသိေတာ႔ဘူး။
ေျမၾကီးနဲ႔ အရင္ဆံုး ထိသြားတာ ဘယ္ေျခေထာက္လား၊ ညာေျခေထာက္လား
မမွတ္မိေတာ႔ဘူး။
ေလရဲ႕ လွ်င္ျမန္ျခင္းမ်ဳိးနဲ႔ သူကေလးအနား...
ႏြမ္းေနေပမယ္႔ လန္းေနတဲ႔ မ်က္ႏွာေလး...၊ လန္းေနေပမယ္႔ ႏြမ္းေနတဲ႔
မ်က္ႏွာေလး...။
အမွတ္တမဲ႔... က်ေနာ္ လွမ္းလာရာဖက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။
ျမင္သြားျပီ...။
က်ေနာ္႔ကို ျမင္သြားတဲ႔ မ်က္ႏွာေလးဟာ ၀င္းသြားသလိုပဲ...။
ျပီးေတာ႔ ေတြေတြေလး ၾကည့္ေနပါတယ္။
အားလံုးလည္း သူကေလး ၾကည့္ရာဆီ အၾကည့္ေတြကို ပို႔လိုက္ၾကတယ္။
မယံုၾကည္ႏိုင္ျခင္း၊ ေ၀ခြဲရခက္ျခင္း၊ အံံ႔ၾသျခင္း၊ ၀မ္းသာျခင္းတို႔ဟာ
အားလံုးရဲ႕ မ်က္၀န္းမ်ားဆီမွာ...။
ႏႈတ္ထြက္စကားတို႔ဟာ ဆြံ႔အ၊ ဆိပ္သုန္းေနၾကတယ္။
အခ်ိန္ေပါင္းမ်ားစြာ တမ္းတခဲ႔ရသူေလး...
အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေခၚေနခဲ႔သူေလး...
တကယ္ဆို သူကေလးဟာ က်ေနာ္႔ေ႐ွ႕ မွာ ေပ(၁၀၀)ေလာက္ေတာင္
မေ၀းေတာ႔ပါဘူး။
ဒါေပမယ္႔ မိုင္တစ္ေထာင္ေက်ာ္ အေ၀းမွာ ႐ွိေနသလိုပဲ ခံစားေနရတယ္။
မ်က္၀န္းဟာ တစ္မဟုတ္ခ်င္း စိုလက္လို႔ လာတယ္။
ရင္ဘတ္ထဲ ႐ွိ႐ွိသမွ် အားအင္ေတြနဲ႔ အားကုန္ ဟစ္ေအာ္ ေခၚလိုက္မိတယ္...
" သမီး... ေဖေဖ ေလ။ "
႐ုတ္တရက္...
ဘယ္ဘက္ရင္အံု အတြင္းပိုင္း တစ္ေနရာက စူးစူးနင္႔နင္႔ ေအာင္႔တက္လာတယ္။
ျမင္ကြင္းမွာ ျဖဴကနဲ အလင္းတန္းၾကီးတစ္ခု ေတြ႔လိုက္သလိုပဲ...။
ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမၾကီးဟာ ႐ုတ္ခ်ည္းဆိုသလို အထက္နဲ႔ေအာက္
လွ်င္လွ်င္ျမန္ျမန္ၾကီး လည္ပတ္၊ ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္။
" ဟဲ႔... ဟဲ႔ သား... သား... "
" ကိုကို... အမယ္ေလး ကိုကို... "
" ဟာ ကိုၾကီး... ကိုၾကီး... "
အသိစိတ္နဲ႔ ႐ုပ္ခႏၶာ ကင္းကြာမသြားခင္မွာ ၀ိုးတ၀ါး လႈပ္႐ွားမႈေလးတစ္ခု...
ေျပးလာေနျပီ...။
သူကေလး က်ေနာ္႔ဆီ တအားေျပးလာေနျပီ...။
ျပီးေတာ႔ အသံေလး...
အႏွစ္ႏွစ္အလလ တမ္းတမ္းတတ ၾကားခ်င္ခဲ႔လွတဲ႔ အသံေသးေသးေလး...
" ေဖေဖ "
KKT
" ဟယ္လို...!"
" Honey, ငါပါ... "
" ေအး။ ကိုကို...ေျပာ။ ေနအံုး... ေနအံုး။ ဒီမွာ သမီးက မင္းကို ေျပာမလို႔တဲ႔။ "
" ေဟ ဟုတ္လား။ ေပးလိုက္စမ္း... ေပးလိုက္စမ္း... "
" ေဖေဖ... "
" ေဟ... သမီးေလး "
"သမီးေလး ေနေကာင္းလား...? "
" အင္း... ေကာင္းတယ္ "
" ေဖေဖ... သမီး ဆံပင္ညွပ္ထားတယ္။ သိလား...? "
" ေဟ ဟုတ္လား သမီးေလး...? "
" ေဖေဖ... သမီးေမြးေန႔ ေရာက္ေတာ႔မယ္ေနာ္။ "
" ေအးပါ သမီးေလးရယ္။ ေအးပါ...။ "
" သမီးေမြးေန႔က်ရင္ ကတံုးတံုးမွာ... သိလား... ? "
" ေဟ... ကတံုးၾကီးေတာ႔ မလုပ္ပါနဲ႔ သမီးေလးရယ္ "
" ေဖေဖ ဘယ္ေတာ႔ ျပန္လာမွာလဲဟင္...? "
" ... ... ... "
" ေဖေဖ ေျခာက္လပိုင္းက်ရင္ ျပန္လာမွာလား...? "
" ... ... ... "
" ေဖေဖ အဲဒီမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနျပီေနာ္... "
" ... ... ... "
" ေတာ္ျပီ။ ေမေမနဲ႔ပဲ ေျပာလိုက္ေတာ႔... "
" ေအး... ... ... ပါ သမီးေလးရယ္... "
" သမီးေလး ေနေကာင္းေအာင္ ေနေနာ္... "
" ဟုတ္ကဲ႔ "
" အစား မ်ားမ်ားစားေနာ္။ အသီးမ်ားမ်ားစားေနာ္။ "
" ဟုတ္ကဲ႔ "
" ညဖက္ ေစာေစာအိပ္ရမယ္ေနာ္ "
" ဟုတ္... "
" အိပ္ကာနီး ႏြားႏို႔ေသာက္...၊ အိပ္ေနာ္။ "
" ဟုတ္... "
"အိပ္ရာ မ၀င္ခင္ ေျခေထာက္ေရေဆးဖို႔ မပ်င္းရဘူးေနာ္... "
" ဟုတ္... "
" ေအး... ေအး။ ေမေမ႔ကို ေပးလိုက္ေတာ႔။ ေဖေဖ ခ်စ္တယ္။ "
" ဟုတ္... သမီးလည္း ေဖေဖ႔ကို ခ်စ္တယ္ "
" ကိုကို... "
" ... ... ... "
" ကိုကို... "
" ... ... ... "
" ကိုကို... "
" အင္း... ... ... ေျပာ "
" မင္း သမီးက မင္းကို ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ...? "
" စံုလို႔ ပါပဲကြာ... "
" ကိုေပါက္စ ျပန္ေရာက္ေနတယ္ေလ "
" ေၾသာ္... "
" ေအး အဲဒါ... ဆုပြန္က ေက်ာင္းမတက္ဘဲ သူ႔အေဖနား ကပ္ေနတာေပါ႔။ "
" ေၾသာ္... "
" အဲဒီေတာ႔ မင္း သမီးက တစ္ေယာက္ထဲ မူၾကိဴသြားေနရတာေပါ႔။ "
" အင္း... "
" မင္း သမီးက ဘာေျပာတယ္ ထင္လဲ...? "
" အင္း...ေျပာပါဦး "
" ငါ႔အေဖ ျပန္လာရင္ ငါလည္း ေက်ာင္းမတက္ေတာ႔ဘူး...တဲ႔။ "
" ေၾသာ္... ... ... "
" ကိုကို ေနေကာင္းရဲ႕လား...? "
" အင္း... "
" သမီးေလးကို ဆံပင္ညွပ္ေပးထားတာလား...? "
" အင္း... ပူလြန္းလို႔ေလ။ တိုတိုပဲ ညွပ္ေပးလိုက္တယ္ "
" ေၾသာ္... "
" ကိုကို တကယ္ ေနေကာင္းရဲ႕လား...? "
" ေကာင္းပါတယ္... "
" အသံက တစ္မ်ဴိး ျဖစ္ေနသလား... လို႔ "
" Honey...! "
" ေအး။ ကိုကို... ... ... "
" ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ငါ အေၾကာက္ဆံုး ေမးခြန္းတစ္ခု႐ွိတယ္... Honey "
" အဲဒီ႔ေမးခြန္းကေတာ႔... ေဖေဖ ဘယ္ေတာ႔ ျပန္လာမွာလဲ...? ဆိုတာပဲ။ "
" ေၾသာ္... ကိုကိုရယ္ "
" အဲဒီ႔ေမးခြန္းရဲ႕အေျဖ ငါ႔ဆီမွာ မ႐ွိဘူး Honey...
မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီ႔ေမးခြန္းရဲ႕အေျဖကို ငါကိုယ္တိုင္က သိခ်င္ေနတာ... ... ... "
" ... ... ... "
" ငါတို႔ေတြ ဒုကၡခံေနၾကတယ္ Honey... "
" ငါတို႔လူၾကီးေတြ ဘယ္ေလာက္ ခါးသီးပါေစ၊ ဘယ္ေလာက္ ေၾကကြဲေနပါေစ၊
ဘယ္ေလာက္ ခံစားေနရပါေစ၊ ခုေတာ႔ ... ... ... ... ... ... ... ... ...
ခုေတာ႔ ငါတို႔သမီးေလးချမာ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္၊ ႏုႏုနယ္နယ္ေလးနဲ႔... "
" ... ... ... "
" ေနရအံုးမယ္ Honey.... ေနရအံုးမွာပဲ။ "
" ငါ႔သမီးေလး ေနာင္ေရး ခိုင္မာသထက္ ခိုင္မာဖို႔...၊ငါတို႔ဘ၀ေတြ ခါးခဲ႔သလို
ငါ႔သမီးေလး ဘ၀မခါးဖို႔... ... ... "
" ငါ႔သမီးေလးနဲ႔ ငါ ေ၀းေနၾကရအံုးမွာ... "
" ကိုကိုရယ္... "
" ဒါပါပဲကြာ...။ မင္း ဘာေျပာစရာ ႐ွိလဲ...? "
" မ႐ွိပါဘူး... "
" ေအး... အဲဒါဆိုရင္ သမီးေလးကို ဂ႐ုစိုက္ေနာ္။ "
" အင္း... ကိုကိုလည္း က်မ္းမာေရး ဂ႐ုစိုက္ေနာ္။ "
" ကိုယ္႔အတြက္ မပူပါနဲ႔ကြာ။ မေသေအာင္ေတာ႔ ေနမွာပါ...။
ကိုယ္႔သမီးေလးအတြက္ ကိုယ္ အသက္႐ွင္ေနဦးမွာပါ။ "
" ေၾသာ္... ... ... ကိုကိုရယ္ "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၂)
အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ဖုန္းေလးကို နားမွာ ကပ္ထားမိလဲ... မသိပါဘူး။
ဖုန္းသံေလးက ဆက္သြယ္မႈ မ႐ွိေတာ႔ဘူးဆိုတဲ႔ အသံေလးသာ ထပ္တစ္လဲလဲ။
အာ႐ုံမွာေတာ႔...ကမၻာေပၚက အခ်ဳိျမိန္ဆံုး အသံေသးေသးေလး...၊
စကားသံေလးေတြ ၀ဲပ်ံေနဆဲ...။
" ေဖေဖ႔ကို ခ်စ္တယ္... "
" ေဖေဖ အဲဒီမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနျပီေနာ္... "
" ေဖေဖက ဘယ္ေတာ႔မွ ျပန္လာမွာလဲ...? "
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေမးခြန္းေတြဟာ ဆက္တိုက္ဆိုသလို တက္လာခဲ႔တယ္...။
" ငါ ပိုက္ဆံေတြ ႐ွာေနတာ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ...? "
" ငါ ပင္ပန္းဆင္းရဲခံေနတာေတြဟာ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ...? "
" ငါ အသက္႐ွင္ေနတာ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ...? "
" ငါ အသက္႐ွင္ေနတာ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ...? "
" ငါ အသက္႐ွင္ေနတာ ဘယ္သူ႔အတြက္လဲ...? "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၃)
" အကို... က်ေနာ္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ ၀ယ္ခ်င္လို႔ပါ "
" ဘယ္ေလယာဥ္နဲ႔လဲ မသိဘူးဗ်ာ။ ႏွစ္ပါတ္လက္မွတ္လား...?
တစ္လလက္မွတ္လား...? "
" ၾသ...။ က်ေနာ္ လိုခ်င္တာကေတာ႔... ... ... "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၄)
ASPIRE Happy One...
Intel Atom Processor N570(1.66Ghz, 1MB L2 cache)
Genuine Windows 7 Starter
Mobile Intel NM10 Express Chipset
Intel Graphic Media Accelerator 3150
Acer InviLink Nplify 802.11b/g/n
1GB RAM, 250GB HDD
10.1" Acer CineCrystal LED-backlit TFT LCD
Bluetooth 3.0+HS
1.25kg with 6-cell battery(8 Hrs+)
1 Year International Warranty
ဒီေလာက္ေလးဆိုရင္ သံုးေပ်ာ္ပါျပီေလ...။ ေစ်းႏႈန္းက...။
အင္း... ေစ်းႏႈန္းက...
တစ္ဦးတည္း Specification ေလးေတြ ၾကည့္ရင္း... ေတြးေနမိတယ္။
" Sir, Is it your phone ring...? "
" Oh, Sorry...! "
" It's okay, sir. Take your time. "
အေရာင္းစာေရးကို ေတာင္းပန္ရင္း ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲက ဖုန္းကို
ထုတ္ကိုင္လိုက္တယ္။
" Hello, ဦး...။ ေျပာ... "
" ေအး။ East Coast သြားမွာ မဟုတ္လား...? သြားမယ္ဆို
တူတူသြားရေအာင္ လို႔ ေျပာမလို႔...။ "
" က်ေနာ္ မလိုက္ေတာ႔ဘူး... ဦး။ အခု လူၾကံဳပစၥည္း သြားယူေနလို႔...။ "
" ေၾသာ္... ေအး။ ေအး။ "
" ဦး...။ အဲတာဆို... ဒါပဲေနာ္။ "
" ေအး။ ေအး။ "
ေျပာရင္း သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဖုန္းခ်သြားပါတယ္။
အာ႐ုံကို ပစၥဳပၸန္ဆီ ျပန္လည္စုစည္းရင္း...
" Sorry for waiting me...! "
" Doesn't matter, sir! "
" So, What is the accessories for this model? "
" You can get slip-case only, sir! "
" That is including the box, correct...? "
" Yes, you are right, sir. "
" How about the mouse? "
" No, sir. "
" Antivirus software...! "
" No, sir. "
" Cooling Pad...! "
" No "
" Screen Protector ...! Keypad skin...!"
" No "" At least yours should provide the mouse. "
" Sir, the mouse... you can get by less than 10 Dollars. "
" Can I have anymore discount? "
" S$ 399 is so cheap already..., sir. This price is only at this show. Outside, you can find anywhere the price for this model is S$ 499. After this show, the price will back to normal price. "
" I know. I knew about that. But, this S$499 can get a lot of accessories, you know! "
" ... "
" Zero discount. And nothing I can get. "
" ... "
" ကေလးက ငယ္လြန္းေသးတယ္... ဗိုလ္ေက်ာ္။ "
" Netbook! Five years old for netbook! "
သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြရဲ႕ စကားေတြ ျပန္ၾကားေယာင္လာတယ္။
" Sir...! "
" Sir, your phone ring again... sir! "
" Aww, okay... okay. "
" Hello! "
" ကိုၾကီး "
" ေအး... ငါ႔ညီမ... ေျပာ။ "
" ကိုၾကီး လာေနျပီလား...? "
" ေအး။ လာေတာ႔ လာေနျပီ။ ဒါေပမယ္႔ ခု... ၀ယ္စရာေလးတစ္ခု
၀င္၀ယ္ေနလို႔... "
" ညည္း... Peninsula ေရာက္ေနျပီလား...? "
" ၾကာလွေနျပီ။ ကိုၾကီးက ဘာေတြ ၀ယ္ေနတာလဲ...? "
" ညည္း ညီမေလးအတြက္ Laptop ေသးေသးေလးပါ။ "
" အလဲ႔... တယ္ဟုတ္ပါလား။ ေကာင္းတယ္။ ၀ယ္... ၀ယ္။ "
" ေအး။ ၀ယ္ရမလား... မ၀ယ္ရမလား မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေသးပါဘူးကြာ။ "
" ကိုၾကီး သမီးေလးက သံုးတတ္ပါ႔ဦးမလား...? "
" ေအာင္မာ...။ ညည္းက ငါ႔သမီးေလးမ်ား... ေလွ်ာ႔တြက္လို႔။ "
" ကိုယ္႔သမီးမို႔ ကိုယ္ေျပာတာ ျဖစ္ဦးမယ္။ လွစ္လွစ္ေလးရယ္... ဗ်ား။ "
" ဟုတ္တယ္ေနာ္။ ပံုစံေလးက လည္မယ္႔ ပံုစံေလး...။ "
" ေအး... ေအး။ ညည္း အဲဒီမွာေစာင္႔ေန... ဟုတ္လား။ ကိုၾကီး လာခဲ႔မယ္။ "
" ဟုတ္ကဲ႔... ဟုတ္ကဲ႔။ "
စိတ္မွာ ေ၀ခြဲရခက္ေနပါတယ္...။
ခြင္႔ျပန္ခ်ိန္ေတြမွာမွ ပစၥည္း၀ယ္တတ္တဲ႔ အက်င္႔၊ ပိုက္ဆံသံုးတတ္တဲ႔
အက်င္႔ဟာ လူကို ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡျဖစ္ေစပါတယ္...။
" ငါ ဘာလုပ္သင္႔သလဲ...? ၀ယ္ရမလား...? မ၀ယ္ဘဲ ျပန္သြားရမလား...? "
အခ်ိန္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားမွန္း မသိဘူး။ ေနာက္ေတာ႔...
" Sorry, I can't make the decision. " ဆိုျပီး ထြက္လာခဲ႔လိုက္တယ္။
အေရာင္းစာေရးေလးကေတာ႔ ဘယ္လိုလူပါလိမ္႔... ဆိုတဲ႔ အၾကည့္မ်ဳိးနဲ႔
က်န္ခဲ႔႐ွာတယ္။
လူကသာ ထြက္လာခဲ႔ရတာ... စိတ္ကေတာ႔ Netbook ေလးဆီမွာ...
ေျခလွမ္းေတြဟာ တေျဖးေျဖး ေႏွးေကြးလို႔လာတယ္။
ျမင္လႊာမွာ ထင္ဟပ္လာတာက ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းတဲ႔ မ်က္ႏွာေလး...
ျပီးေတာ႔ အသံေသးေသးေလး...
" ေဖေဖ ျပန္လာရင္ သမီးအတြက္ Laptop ေလး ၀ယ္လာပါေနာ္။ "
႐ုတ္တရက္... ေျခလွမ္းေတြရဲ႕ လားရာဟာ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားတယ္။
ျပီးေတာ႔ အေျပးတစ္ပိုင္း... ... ...
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
အစ... ... ...
(၅)
အိမ္ျပန္ည (Eve Night) တို႔ရဲ႕ ထံုးစံအတိုင္း ေပ်ာ္လြန္းလို႔ ေကာင္းေကာင္း
အိပ္မေပ်ာ္ျပန္ပါဘူး။
ဘယ္လူး၊ ညာလိွမ္႔နဲ႔ ႏုိးထေနေသာ အိပ္စက္သူ ျဖစ္ေနရပါတယ္။
" Love in your eyes... Sitting silent by my side...
Going on, Holding hand... Walking through the nights...
Hold me up, Hold me tight... Lift me up to touch the sky...
Teaching me to love with heart... Helping me open my mind...
I CAN FLY... I'm proud that I can fly...
To give the best of mind... Till the end of the time...
Believe me, I can fly... I'm proud that I can fly...
To give the best of mind... The heaven in the sky... ... ... "
Fiona Fung ကေတာ႔ သူ႔တာ၀န္အရ " Proud of You " နဲ႔ ႏိႈးပါျပီ။
သူမသိတာက... ကိုယ္႔မွာ တစ္ညလံုး မအိပ္ခဲ႔ရေသးတာပါပဲ။
" အင္း... ငါးနာရီေတာင္ ထိုးျပီ။ ထေတာ႔မွ... ... ... "
" Taxi ကလည္း ဘယ္ေလာက္ ေစာင္႔ရဦးမယ္ မသိဘူး။ "
တစ္ဦးတည္း အေတြးနဲ႔ Phone Alarm ကို ပိတ္၊ အိပ္ရာေလး သိမ္း၊ ေရခ်ဳိးခန္း
၀င္ပါတယ္။
ေရမိုးခ်ဳိး၊ အ၀တ္အစားလဲျပီး ဘုရား႐ွိခိုးပါတယ္။
ဘုရား၀တ္ျပဳေနရင္းမွာ မ်က္ခြံေတြဟာ ေလးစင္းလာသလိုပဲ...။
ကိုယ္လက္ေတြဟာ မအီမသာ ျဖစ္လာပါတယ္။
" ဟား... ငါ ဖ်ားေတာ႔မယ္နဲ႔ တူတယ္။ "
" ခရီး႐ွည္ၾကီးလည္း ထြက္ရဦးမယ္...။ "
" အို ဘာျဖစ္ျဖစ္... သမီးေလးဆီ ျပန္ရျပီပဲ...။ "
တစ္ေယာက္တည္း ေရ႐ြတ္ရင္း၊ အထုပ္ေလးေတြဆြဲလို႔ တိုက္ေအာက္ဆင္းခဲ႔
ပါေတာ႔တယ္။
မနက္ေစာေစာဆိုရင္ အင္မတန္ ရခဲ႔လွစြာေသာ Taxi ဟာ... က်ေနာ္
တိုက္ေအာက္ ေရာက္တာနဲ႔ မေ႐ွးမေႏွာင္း ဆိုသလို Taxi ေလးတစ္စီး
တိုက္ေ႐ွ႕ ကို ထိုးဆိုက္လာပါတယ္။ ကားထဲက Passenger ဆင္းသြားျပီး၊
က်ေနာ္ အလိုက္သင္႔ ၀င္ထိုင္လိုက္ရင္း...
" Changi Terminal 1 Please! "
(၅):(၄၀)နာရီမွာ စတင္ပါျပီ...
ႏွလံုးသား႐ွိတဲ႔ အရပ္ဆီ စတင္ပါျပီ... ... ...။
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၆)
" Can I have some Paracetamol...? "
" ဖ်ားေနလို႔လား... အကို "
" ေၾသာ္... ဗမာလား...? ေအးဗ်ာ။ ကိုယ္ေတြ နည္းနည္း ေႏြးေနလို႔... "
" Panadol ေတာ႔ ရလိမ္႔မယ္ ထင္တယ္။ ေနအံုး... က်ေနာ္ ေတာင္းေပးမယ္။ "
ေလယာဥ္ေမာင္ေလးက ေျပာျပီး ထြက္သြားပါတယ္။
တစ္ခဏအတြင္း ျပန္ေရာက္လာျပီး...
" အကို။ ဒီမွာ Panadol... "
" ေၾသာ္... ဟုတ္ကဲ႔။ Thanks! က်ေနာ္႔ကို ေရေႏြးနည္းနည္း ေပးပါလား...။ "
" ေရေႏြးေတာ႔ မ႐ွိဘူး... အကို။ Hot Water ဆို ျဖစ္မလား...? "
" ေအးဗ်ာ။ Hot Water ဆိုလဲ Hot Water ေပါ႔။ "
ပါးစပ္ထဲ ေဆးႏွစ္ခဲေလာက္ ပစ္ထည့္ျပီး၊ ေလယာဥ္ေမာင္ေလး ေပးလာတဲ႔
ေရပူကို တစ္ဟူးဟူးနဲ႔ မႈတ္ေသာက္ေနလိုက္တယ္။
Jet Star Asia ရဲ႕Airbus A320 ၾကီးကေတာ႔ တိမ္ေတြကိုခြဲ၊ ေလထဲမွာ...။
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
အလယ္... ... ...
(၇)
" Taxi ငွားမလား အကို...? "
" အကို။ Taxi လား...? "
" Taxi သြားမလား ညီေလး...? "
၀ိုင္းအံုေနတဲ႔ လူေတြ၊ အသံေတြကို အကဲခတ္ ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း၊
ေအးေအးေဆးေဆး ပံုစံ႐ွိတဲ႔ အသက္(၄၀)၀န္းက်င္ အ႐ြယ္ Taxi Driver
တစ္ဦးဆီကို တန္းေလွ်ာက္ခဲ႔လိုက္တယ္။
" ေအာင္မဂၤလာ အေ၀းေျပး သြားခ်င္လို႔... အကို။ ကားအားလား မသိဘူး...? "
" အင္း။ အားပါတယ္။ အေ၀းေျပး ဆိုရင္... "
" ေစ်း မေျပာပါနဲ႔... အကို။ သြားမယ္ဆို သြားရေအာင္... "
Taxi Driver မ်က္ခံုး တစ္ခ်က္ ပင္႔သြားတယ္။ ျပီးေတာ႔...
" Okay ေလ...။ ညီေလး အထုပ္အပိုးေတြကေကာ... "
" ဒီမွာေလ... "
လက္ထဲ ကိုင္ထားတဲ႔ အထုပ္ကေလးႏွစ္ထုပ္ကို ၾကည့္ျပီး Taxi Driver
မ်က္ခံုး ပိုပင္႔သြားသလိုပဲ။ ဘာမွေတာ႔ မေျပာ...။
ကားေလး စထြက္လာခဲ႔တယ္။
Yangon International Airport ဆိုတာၾကီးကေတာ႔ ေနာက္မွာ က်န္ခဲ႔ျပီ။
ကားထြက္လာျပီး၊ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ...
" ကားခက ဘယ္ေလာက္လဲ အကို...? "
" သံုးေထာင္ပဲ ေပးပါ "
" အဲဒီ႔ပိုက္ဆံ က်ေနာ္႔မွာ မ႐ွိပါဘူး... "
" ဟန္... "
ဒီတစ္ခါ မ်က္ခံုးပင္႔သြားတာ အသိသာဆံုးပဲ။
" ဟုတ္တယ္ အကို။ တကယ္ေတာ႔ က်ေနာ္႔မွာ ဗမာပိုက္ဆံနဲ႔ တူတာဆိုလို႔
တစ္ျပားမွ မပါတာပါ။ "
" ဟာ... ... ... မင္းကြာ "
ကားေလးဟာ ခ်က္ခ်င္း အ႐ွိန္ေလ်ာ႔သြားတယ္။ ျပီးေတာ႔ လမ္းေဘးကို
ကပ္ေတာ႔မလို...
" ဒါေပမယ္႔ က်ေနာ္႔မွာ အကို ေျပာတဲ႔ သံုးေထာင္ထက္ လံုေလာက္တဲ႔
ပိုက္ဆံေတြ ပါပါတယ္။ "
" ေဟ... "
ကားေလးဟာ အ႐ွိန္ ျပန္ျမင္႔လာပါတယ္။
" ဟုတ္ပါတယ္... အကို။ က်ေနာ္႔မွာ စကၤာပူေရာ၊ အစိမ္းေရာ ပါပါတယ္။
အကို ႏွစ္သက္ရာ ယူပါ။ "
" ညီေလးက ကိုယ္ေတာင္းသေလာက္ ေပးမွာလား...? "
" ဒီလမ္း၊ ဒီခရီးကို ဘယ္ေလာက္က်သင္႔တယ္ ဆိုတာ မွန္းေျခေလာက္ေတာ႔
က်ေနာ္သိပါတယ္။ အကိုက ပိုသိမွာပါ။
က်ေနာ္ အကို႔ သမာဓိကို ယံုပါတယ္။ ယံုလို႔လည္း အကို႔ပံုပန္းသ႑ာန္ၾကည့္ျပီး၊
အကို႔ကားကိုမွ ေ႐ြးငွားခဲ႔တာေပါ႔။ "
ကားဆရာ မ်က္ခံုးပင္႔ႏိုင္ေတာ႔မယ္ မထင္ပါဘူး။
" ေလယာဥ္ကြင္းမွာ ဘာလို႔ မလဲခဲ႔သလဲ ညီေလးရာ...? "
" ဘယ္မွာ သြားလဲရမလဲ က်ေနာ္ မသိဘူး အကို။ ေမးရ၊ ျမန္းရ၊ စံုစမ္းရမွာနဲ႔...။
ဲဲဲဲဲျပီးေတာ႔ က်ေနာ္႔အတြက္ အခ်ိန္...။
က်ေနာ္ အိမ္ကို အျမန္ဆံုး ေရာက္ခ်င္ေနတယ္... အကို။
ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ တစ္နာရီ၊ တစ္မိနစ္၊ တစ္စကၠန္႔ေလးပဲ
ေစာေရာက္ေရာက္ ေရာက္ခ်င္ေနတာပါ။ "
" ညီေလး အေရးၾကီးကိစၥ ႐ွိလို႔လား...? "
" အေရးၾကီးတာေပါ႔ အကို။ က်ေနာ္႔အတြက္ေတာ႔ ေသေရး႐ွင္ေရး
ထက္ေတာင္ အေရးၾကီးတာေပါ႔။ "
" ေအးကြ။ ကိုယ္လည္း မင္းကို ၾကည့္ျပီး တစ္မ်ဳိးပါပဲ လို႔...။
လာၾကိဳသူလည္း မေတြ႔၊ အထုပ္အပိုးေလးေတြကလည္း... "
" ဒါေလးက ေခ်ာ႔ကလက္ထုပ္ပါ။ ဒါေလးက Netbook ေလး၊
က်ေနာ္... မနက္ျဖန္ က်ေနာ္႔သမီးေလးေမြးေန႔ အားခ်င္းျပန္လာတာပါ...။ "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၈)Taxi ေလးတစ္စီး ေအာင္မဂၤလာ အေ၀းေျပးကားဂိတ္၀င္းထဲ
ေကြ႔၀င္လာပါတယ္။
" ေၾသာ္... အဲဒီလိုလား...? "
" ဟုတ္ပါတယ္ အကို။ တကယ္ေတာ႔ ျမိဳ႕ ထဲ၀င္ျပီး ေယာကၡမအိမ္မွာ
လမ္းစရိတ္၀င္ယူရင္ ရပါတယ္။ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားၾကီး ေလသြားမွာ... အကို။
ျပီးေတာ႔ မေတာ္လို႔ သူတို႔ေတြက နယ္အိမ္ကို ဖုန္းဆက္လိုက္ရင္ အိမ္သားေတြ
ၾကိဳသိသြားမွာ စိုးလို႔ပါ။
က်ေနာ္က မေမွ်ာ္လင္႔ဘဲ က်ေနာ္႔ကို ေတြ႔လိုက္ၾကျပီး...
" အံ့ၾသ၀မ္းသာသြားေအာင္ ဆိုပါေတာ႔...။ "
" ဟုတ္ပါတယ္ အကို "
" မ်ဳိးဆက္သစ္ "
ရန္ကုန္-ျပည္ ခရီးသည္ ႏွင္႔ ကုန္စည္ အျမန္ပို႔ေဆာင္ေရး
" အကို... အကို။ က်ေနာ္႔ကို အဲဒီ႔ကားဂိတ္ေ႐ွ႕ မွာ ရပ္ေပး...။ "
" New Generation Express " ဆိုတဲ႔ ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးကို ၾကည့္ရင္း
စိတ္ထဲမွာ စကားေျပာျဖစ္သြားတယ္။
" ငါ႔မ်ဳိးဆက္ေလးဆီ ျပန္တဲ႔ ခရီးကို မ်ဳိးဆက္သစ္က အျမန္ဆံုး
ပို႔ေဆာင္ေပးရမွာေပါ႔... "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၉)
" ကဲ... အကို။ ေက်းဇူးပါပဲေနာ္။ ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ လို႔ပဲ
ေျပာရေတာ႔မွာပဲ။ ကားခေပးတာလဲ မယူဘူး...။ "
" ကိုယ္ ေျပာခဲ႔ျပီပဲ... ညီေလး။ ကုသုိလ္ယူတာပါ... လို႔။
ဒီလိုကုသိုလ္မ်ဳိးက ရခဲတယ္ကြ။ "
" ျပီးေတာ႔... ကိုယ္ကေတာင္ မင္းကို ေက်းဇူးတင္ရဦးမွာပါ။ "
" ဘာလို႔လဲ အကို...? "
" သမီးကို အရမ္းခ်စ္တဲ႔ အေဖတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႔ခြင္႔ရလိုက္လို႔ေလ...။ "
" ေၾသာ္... ဟုတ္ကဲ႔ "
" ညီေလး... လိုရာခရီးကို အဆင္ေျပေျပ၊ ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ ေရာက္ျပီး၊
သမီးေလးနဲ႔ အျမန္ဆံုး ေတြ႔ရပါေစကြာ။ "
" ဟုတ္... ေပးတဲ႔ဆုနဲ႔ ျပည့္ပါရေစ အကို။ "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၁၀)
ရန္ကုန္-ျပည္ အေ၀းေျပးလမ္းမေပၚမွာ Express ကားၾကီးတစ္စီး
တရိပ္ရိပ္ ေျပးေနပါတယ္။
" ခရီးသည္မ်ားခင္ဗ်ာ... ေပါက္ေတာ "
Express ကားၾကီးဟာ လမ္းေဘးတစ္ေနရာမွာ ရပ္သြားပါတယ္။
ကားေပၚက လူေတြ အလွ်ုဳိလွ်ဳိ ဆင္းေနၾကတယ္။
" အကိုၾကီး... ကားေပၚက ဘာလို႔ ဆင္းကုန္ၾကတာလဲ...?
ေဘးက ကားဒ႐ုိင္ဘာၾကီးကို ေမးလိုက္မိတယ္။
" ေပါက္ေတာ... ေလကြာ။ "
" ေပါက္ေတာဆိုတာ ဘာလဲ အကိုၾကီး...? "
" ေဟ... "
" ေပါက္ေတာ ဘာလဲ မသိရင္ေတာ႔ ေအာက္ဆင္းျပီး၊ သူမ်ားေတြ
ဘာလုပ္လဲ ၾကည့္ေပေတာ႔ကြာ။ "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၁၁)
ကၽြန္းကေလး ယာဥ္ရပ္နားစခန္း ~ လက္ပံတန္းျမိဳ႕ နယ္
" ခရီးသည္မ်ား... ထမင္းစား နားပါမယ္ခင္ဗ်ာ။ ပိုက္ဆံအိတ္၊ လက္ကိုင္အိတ္၊
တန္ဖိုးၾကီးပစၥည္းမ်ား ကိုယ္နဲ႔တပါတည္း ယူသြားေပးၾကပါ။ "
ကားစပါယ္ယာရဲ႕ သတိေပးသံအဆံုး ခရီးသည္ေတြဟာ ကားေပၚက
တေျဖးေျဖးဆင္းျပီး၊ ထမင္းဆိုင္ထဲ ၀င္သြားၾကပါတယ္။
" အကိုၾကီး... ထမင္းစား နားတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာလဲ...? "
ေဘးက ကားဒ႐ုိင္ဘာၾကီးကို ေမးလိုက္မိတယ္။
" နာရီ၀က္ေပါ႔ကြာ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ...? "
" နာရီ၀က္ၾကီးေတာင္ မမ်ားဘူးလား... အကိုၾကီး "
" ထံုးစံပဲကြ။ ကားအနားေပး၊ လူအနားေပးေပါ႔။
လာ...ထမင္းစားသြားၾကမယ္။ "
ကားဒ႐ုိင္ဘာၾကီးက က်ေနာ္႔ကို ထမင္းစားေခၚပါတယ္။
က်ေနာ္ ကားဆရာၾကီးတို႔နဲ႔အတူ ကားေပၚကေန ဆင္းလိုက္လာခဲ႔တယ္။
ထမင္းဆိုင္ေရာက္ေတာ႔လည္း သူတို႔၀ိုင္းမွာပဲ ၀င္ထိုင္လိုက္ပါတယ္။
ထိုင္ျပီးတာနဲ႔...
" က်ေနာ္ မစားေတာ႔ဘူး... အကိုၾကီး "
" ေဟ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ...? မင္းကို ပိုက္ဆံ ပိုေတာင္းမွာစိုးလို႔လား...?
ငါ ေကၽြးမွာပါကြ။ "
" မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္ မဆာလို႔ပါ။ "
" ဟုတ္ေရာ ဟုတ္ရဲ႕ လားကြာ။ ဘာလဲ ႐ြံလို႔လား...? "
" ဟာ မဟုတ္ပါဘူး အကိုၾကီး။ က်ေနာ္ တကယ္ကို စားခ်င္စိတ္ မ႐ွိလို႔ပါ။ "
" ဒါဆို အေအးေတာ႔ ေသာက္ကြာ... "
" အေအးက ပိုျပီး၊ မျဖစ္ေသးတယ္... အကိုၾကီး "
" ေဟ ဘာျဖစ္လို႔... "
" က်ေနာ္ နည္းနည္းဖ်ားေနလို႔ပါ။ "
" ဟ... ဒါဆို ဘယ္ျဖစ္မလဲ...။ တစ္ခုခု စားျပီး၊ ေဆးေသာက္မွေပါ႔။ "
" ေသာက္ခဲ႔ပါတယ္ အကိုၾကီး။ ေလယာဥ္ေပၚမွာ ေပါင္မုန္႔စားျပီး၊
ေဆးလည္း ေသာက္ခဲ႔ပါတယ္။ "
" ျဖစ္ပါ႔မလားကြာ။ ဘာမွ မစားမေသာက္ဘဲ...။ ေတာ္ေတာ္ၾကာ
တစ္ခုခု ျဖစ္ေနမွျဖင္႔... "
" က်ေနာ္ ေရေတာ႔ ေသာက္ခ်င္တယ္ အကိုၾကီး...။ "
" ေရ...။ ေအး... ေအး။ ေကာင္ေလး ေရသန္႔တစ္ဘူး ေတာင္းလိုက္စမ္းကြာ။ "
စပါယ္ယာေလးက ေရ လွမ္းမွာေပးပါတယ္။
ေရာက္လာတဲ႔ ေရသန္႔ဘူးကိုဖြင္႔ျပီး၊ အငမ္းမရ မနားတမ္း ေမာ႔ခ်ပစ္လိုက္တယ္။
ရင္ နည္းနည္းေအးသြားသလို၊ ေခါင္းထဲမွာလည္း နည္းနည္း
ၾကည္လင္သြားသလိုပါပဲ။
Hand Phone ေလး ထုတ္ျပီး၊ အခ်ိန္ၾကည့္လိုက္မိတယ္...
" အင္း... ညေနေစာင္းေလာက္ဆိုရင္ေတာ႔ ေရာက္တန္ေကာင္းပါရဲ႕... "
တစ္ခဏခန္႔အၾကာ...
" ေဟ႔... ေကာင္ေလး။ ခရီးသည္ေတြ အေျခအေနၾကည့္ကြာ။
စားေသာက္ျပီးၾကရင္လည္း သြားၾကရေအာင္...။ ဒီမွာ ဒီခေလး...
နာရီတစ္ၾကည့္ၾကည့္နဲ႔...။ "
ကားဒ႐ုိင္ဘာၾကီးက သူ႔ကားစပါယ္ယာေကာင္ေလးကို လွမ္းျပီး၊
ေလာေဆာ္လိုက္ပါတယ္။
စပါယ္ယာေလးက ဆိုင္ထဲ တစ္ခ်က္ေ၀႔ၾကည့္၊ ကားဆီ ထသြားျပီးတဲ႔ေနာက္...
" မ်ဳိးဆက္သစ္ ခရီးသည္မ်ားခင္ဗ်ာ... က်ေနာ္တို႔ ကားျပန္ထြက္ပါေတာ႔မယ္။
မ်ဳိးဆက္သစ္ ခရီးသည္မ်ားခင္ဗ်ာ... က်ေနာ္တို႔ ကား... ... ... "
ခရီးသည္ေတြလည္း ကားေပၚ ျပန္တက္လာၾကပါတယ္။
က်ေနာ္လည္း ကားဆရာၾကီးနဲ႔အတူ ကားဆီ ျပန္ေလွ်ာက္လာပါတယ္။
ကားဆရာၾကီးက ဒ႐ုိင္ဘာခံုမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္ရင္း...
" ဘယ္႔ႏွယ္႔လဲ ေကာင္ေလး။ အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ ၾကာသြားလဲ...?
ငါ႔အထင္ေတာ႔ မိနစ္(၂၀)ေလာက္ပဲ ႐ွိမယ္ထင္တယ္။ "
" (၂၂)မိနစ္ကို စကၠန္႔စြန္းတယ္ အကိုၾကီး "
" ေဟ... အေဟးေဟး။ မင္း... ေတာ္ေတာ္ တိက်တဲ႔ ေကာင္ပဲကြ။ "
ကား ျပန္ထြက္လာျပီး၊ တစ္နာရီသာသာေလာက္မွာ...
" ဗ်ဳိ႕ ကားဆရာ... က်မ္းမာေရး က်မ္းမာေရး "
" ဦးေလး... က်မ္းမာေရး တဲ႔။ "
စပါယ္ယာ ေကာင္ေလးက ကားဒ႐ုိင္ဘာၾကီးကို လွမ္းသတိေပးလိုက္ပါတယ္။
" ေဟ... ေအး ေအး။ "
ကားရပ္သြားတာနဲ႔... အႏွီ " က်မ္းမာေရး " ဆိုေသာ လူသားဟာ ကားေပၚမွ
ခပ္သုတ္သုတ္ေျပးဆင္းျပီး၊ လမ္းေဘးသစ္ပင္ၾကီးေနာက္ ၀င္သြားပါေတာ႔တယ္။
က်ေနာ႔္မွာ စိတ္ထဲက မေက်မနပ္နဲ႔...
" ဟင္း... ရပ္ရျပန္ျပီ ဒီကား...။ "
" ဟာ... ငါ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ။ ဒီကား ဘီးတစ္လိမ္႔တုိင္း တစ္လိမ္႔တိုင္းမွာ
ငါသမီးေလးဆီ နီးသထက္ နီးလာျပီပဲ။ "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၁၂)
ရင္ထဲမွာ တစ္လွပ္လွပ္နဲ႔ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဟိုး... အေ၀းၾကီးက မနားတမ္းေျပးလာသူတစ္ေယာက္လို
ေမာဟိုက္ႏုံးခ်ိေနပါတယ္။
အသံေတြဟာ နီးလာလိုက္...၊ ေ၀းသြားလိုက္...။
" ေ႐ႊေတာင္ ပါေသးလားခင္ဗ်ာ...။ ေ႐ႊေတာင္ ပါေသးလား...? "
ကားစပါယ္ယာေလးရဲ႕ အသံေၾကာင္႔ လန္႔ႏိုးလာခဲ႔တယ္။
ေခါင္းထဲက မူးေနာက္ေနတာ သိလိုက္တယ္။
တစ္ကိုယ္လံုးလည္း နာက်င္ကိုက္ခဲေနပါတယ္။
" ဘယ္ေရာက္ျပီလဲ အကိုၾကီး...? "
ကားဆရာၾကီးကို ေမးလိုက္မိတယ္။
" ေရနံေျမေက်ာ္ခဲ႔ျပီ... ေကာင္ေလး။ ေ႐ွ႕ မွာ ေ႐ႊေတာင္ ၀င္ေတာ႔မယ္။
ကားဆရာၾကီးက ေျပာရင္း၊ က်ေနာ္႔ကို ငဲ႔ၾကည့္လိုက္တယ္။
" ဟင္... မင္း ဟန္ရဲ႕ လား...? "
" က်ေနာ္ အဖ်ားေတြ တက္ေနတယ္ အကိုၾကီး "
" ေဟ... ဟုတ္လား။ မွန္းစမ္း။ "
ေျပာေျပာဆိုဆို... ကားဆရာၾကီးက က်ေနာ္႔လက္ကို လာစမ္းပါတယ္။
" ဟ... မင္း ကိုယ္ေတြ ပူျခစ္ေနလို႔ပါလား...? "
" ဟုတ္ကဲ႔ အကိုၾကီး "
" ေ႐ႊေတာင္ ဆင္းမလား... ေကာင္ေလး။ ေဆးခန္း တစ္ခုခု... "
" မဆင္းေတာ႔ဘူး အကိုၾကီး။ ေ႐ႊေတာင္ ဟိုဖက္(၉)မိုင္ဆိုရင္ ေရာက္ျပီပဲ။ "
" ျပည္ေရာက္တာနဲ႔ က်ေနာ္ ေဆးခန္း တန္းသြားမွာပါ။ "
" ခက္ေတာ႕ တာပဲကြာ။ ဒီခေလး ဒုကၡျဖစ္ေတာ႔မွာပဲ။ "
" တကယ္ဆို... ေကာင္းေကာင္း ေနမေကာင္းရင္လည္း မင္း ရန္ကုန္မွာ
တစ္ရက္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ နားလိုက္သင္႔တာ... "
" ဂိတ္မွာလည္း ေနာက္ကားေစာင္႔ပါဦး ဆိုတာ မရဘူး။
ငါ႔ကားမွာ ျဖစ္သလို ခံုတိုေလးနဲ႔ လိုက္လာတယ္။ "
" က်ေနာ္႔အေၾကာင္း က်ေနာ္သိတယ္ အကိုၾကီး။
ဗမာျပည္ေရာက္ေနမွေတာ႔ စကၠန္႔ပိုင္းေလးေတာင္ က်ေနာ္ အခ်ိန္
မဆိုင္းႏိုင္ေတာ႔ဘူး။ "
" အလ်င္လိုရင္ အေႏွးျဖစ္တတ္တယ္... ေကာင္ေလး။
အရမ္း ဆႏၵျပင္းျပေနရင္ အေႏွာက္အယွက္၊ အခက္အခဲဆိုတာ
ျဖစ္လာတတ္တယ္။ "
" မင္း သမီးေလးေမြးေန႔ကလည္း မနက္ျဖန္မွ မဟုတ္လား...? "
ကားဆရာၾကီးရဲ႕ ျငီးတြားေျပာဆိုသံေတြဟာ နားထဲမွာ ၾကားတစ္ခ်က္၊
မၾကားတစ္ခ်က္...။
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၁၃)
" သီရိေခတၱရာ ျပည္ျမိဳ႕ "
လိႈက္လွဲ၀မ္းေျမာက္စြာ ၾကိဳဆိုပါ၏။
ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးကို ျမင္လိုက္ရတဲ႔ ကိုယ္႔မွာလည္း လိႈက္လွဲ၀မ္းသာစြာ ႐ွိလွပါတယ္။
Express ကားၾကီးကေတာ႔ ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးေဘးက ျမိဳ႕ ေ႐ွာင္လမ္းအတိုင္း
အေ၀းေျပးကားဂိတ္ဆီ ေမာင္းႏွင္ေနပါျပီ။
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၁၄)
" ဦးသံေခ်ာင္းေရ... ခင္ဗ်ား ဆိုကၠားခယူရင္ က်ဳပ္ကားခပါ ယူခဲ႔ေပးပါ။
ေၾသာ္ ေနာက္တစ္ခု... ခင္ဗ်ား ဆိုကၠားကို ဆိုင္ကယ္ႏႈန္းနဲ႔သာ နင္းေပေတာ႔ဗ်ာ။
က်ဳပ္ေတာ႔ Express ကို ေလယာဥ္ပ်ံႏႈန္းနဲ႔ ေမာင္းခဲ႔ရတယ္။
က်ေနာ္က ျပံဳးရင္း...
" ဦးေလးကေတာ႔ လုပ္ျပီဗ်ာ။ "
" ႏို႔... မဟုတ္လို႔လားကြ။
လမ္းမွာလည္း တစ္နာရီ တစ္ခါမက မင္း ငါ႔ကို ေလာတယ္။ "
" ဦးေလးကလည္းဗ်ာ... "
" ေဟ... မင္း ငါ႔ကို ခုမွ ဦးေလးေခၚေတာ႔တာပဲ...။ တစ္လမ္းလံုး...
" ဦးေလး " ေခၚပါကြာ။ ငါ မင္းထက္ အသက္အမ်ားၾကီး ၾကီးပါတယ္... လို႔
ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ ေျပာခဲ႔တာေတာင္ မရဘူး... ဟားဟားဟား။ "
ဆိုကၠားဆရာ ဦးသံေခ်ာင္းက ကားဆရာၾကီးကို တစ္လွည့္၊ က်ေနာ္႔ကို တစ္လွည့္
နားမလည္သလို ၾကည့္တယ္။
ဒီအခါ ကားဆရာၾကီးကပဲ...
" ဒီေကာင္ေလးက ဒီေန႔ပဲ ႏိုင္ငံျခားက ျပန္လာတာပါ။ "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၁၅)
" ဦးေလး... နည္းနည္းေလာက္ ျမန္ျမန္ နင္းေပးပါလား။ "
" နင္းေနတာပဲ... ငါ႔တူရယ္။ "
" ဟုတ္ကဲ႔။ က်ေနာ္ကလည္း နည္းနည္းေလး ပိုျမန္ေပးဖို႔ ေျပာတာပါ။ "
" ဒီ႔ထက္ ျမန္ခ်င္ရင္ေတာ႔ လိုင္းကားစီးသြားေရာေပါ႔ ငါ႔တူရယ္။ မင္း စီးေနတာ
ဆိုကၠားေလ...။ "
" ဦးေလး... က်ေနာ္တို႔အိမ္က main လမ္းမၾကီးေဘး မဟုတ္ဘူး။
လိုင္းကားစီးလို႔ မရဘူး။ ေနာက္ျပီးေတာ႔ က်ေနာ့္မွာ ပိုက္ဆံ... ... ... ။ "
" ေလယာဥ္ကြင္းက အေ၀းေျပးကို စီးတဲ႔ Taxi က အလကား ပို႔ေပးတယ္။
ျပီးေတာ႔... ခု စီးလာတဲ႔ ကားခကိုလည္း ဦးေလးနဲ႔မွ ထည့္ေပးလိုက္ရမွာ...။ "
ဆိုကၠားဆရာၾကီး ပါးစပ္ အေဟာင္းသား... ဘာမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ေတာ႔ဘူး။
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၁၆)
က်ေနာ္ ဘယ္လိုမွ စိတ္မ႐ွည္ႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။
ဆင္းေျပးခ်င္စိတ္ ျဖစ္မိတာလည္း အၾကိမ္ၾကိမ္။ ေနာက္ဆံုး...
" ဦးေလး... က်ေနာ္ နင္းမယ္ဗ်ာ။ "
" ငါ႔တူရယ္။ မင္း ျမန္ျမန္ ဆိုလို႔ ဦးေလးလည္း ျမန္ျမန္ နင္းေနတာပါပဲ။ "
" ဦးေလးရဲ႕ ျမန္ျမန္က က်ေနာ္ ဆင္းေျပးမိေတာ႔မယ္။ ခုအခ်ိန္... က်ေနာ္႔မွာ
အိမ္အထိေရာက္ေအာင္ ေျပးဖို႔ကလည္း အားမ႐ွိဘူး။ အဲဒီေတာ႔... ဦးေလး
ဆိုကၠား က်ေနာ္ နင္းမယ္။ ဦးေလးက ထိုင္စီး...။ "
" ငါ႔တူက နင္းတတ္လို႔လား...? "
" ဦးေလး... ၾကည့္လိုက္ေလ။ "
ခဏေလာက္ၾကာေတာ႔ ေဘးက ဆိုကၠားဆရာၾကီးက...
" ငါ႔တူက ဘယ္ဆိုးလို႔လဲ...။ "
ဆိုကၠားဆရာ ဦးသံေခ်ာင္း... က်ေနာ္႔ အရည္အခ်င္းကို ယံုၾကည္သြားပံုပါပဲ။
" က်ေနာ္က ဘာမွသာ တစ္ဖက္ကမ္းခပ္ မျဖစ္တာ ဦးေလး...။ ဟိုစပ္စပ္၊
ဒီစပ္စပ္ေတာ႔ အကုန္ရတယ္။ "
အဲဒီေနာက္ ဆိုကၠားဆရာစီးတဲ႔ ဆိုကၠား...၊ Passenger နင္းတဲ႔ ဆိုကၠားေလး...
ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းမေပၚမွာ ဒုန္းစိုင္းေျပးေနပါတယ္။
တစ္ဒုတ္ဒုတ္... ခုန္ေနတဲ႔ ရင္ထဲက အသံစည္းခ်က္နဲ႔အတူ စိတ္အာ႐ုံမွာလည္း
" ငါ႔သမီးေလးနဲ႔ ေတြ႔ရေတာ႔မယ္...။ ငါ႔သမီးေလးနဲ႔ ေတြ႔ရေတာ႔မယ္...။ "
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
(၁၇)
ဆိုကၠားေလး တစ္စီး ရပ္ကြက္ထဲကို ခ်ဳိးေကြ႔၀င္လာပါတယ္။
တစ္ခ်ဳိး...၊ ႏွစ္ခ်ဳိး...
ဲဲျမင္ဖူးသလိုလို ဆိုတဲ႔ အၾကည့္ေတြ၊ ဇေ၀ဇ၀ါ အၾကည့္ေတြ...၊
မ်က္မွန္းတန္းမိသူေတြ၊ လူသိေပမယ္႔ နာမည္ မမွတ္မိေတာ႔သူေတြ...၊
" အၾကီးေကာင္ၾကီးနဲ႔ တူလိုက္တာ... "
" ဗိုလ္ၾကီးသား အၾကီးေကာင္ မဟုတ္လား..."
" ဟ... ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ႔သူက ဆိုကၠားၾကီးေပၚမွာ ဘယ္လို... "
အားလံုးကို ပဋိသႏၶာရ အျပံဳးနဲ႔သာ ႏႈတ္ဆက္ျဖတ္ေက်ာ္ရင္း...
ဆိုကၠားေလးကို တတိယေျမာက္ လမ္းသြယ္ေလးထဲ ခ်ဳိးေကြ႔
နင္း၀င္လိုက္ပါတယ္။
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
အဆံုး... ... ...
(၁၈)
ညေနခင္းရဲ႕ ေလေျပဟာ ရင္ကို တိုးေ၀ွ႔ ေအးျမေစပါတယ္။
ေကာင္းကင္မွာ အိပ္တန္းျပန္ငွက္တို႔ အဖြဲ႔လိုက္၊ အဖြဲ႔လိုက္ အုပ္စုဖြဲ႔
ပ်ံသန္းသြားၾကတယ္။
ႈငွက္ကေလးေတြကို ေမာ႔ၾကည့္ရင္း ႏႈတ္က ႐ြ႐ြ႐ြတ္ဆိုမိတယ္...။
" မင္းတို႔တစ္ေတြ အိမ္ျပန္ေနၾကသလို၊ ငါလည္း အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႔မွာပါ။ "
" မင္းတို႔ေတြ မိသားစုနဲ႔ တူတူ႐ွိေနသလို၊ ငါလည္း ငါ႔မိသားစုနဲ႔
ေတြ႔႔ရေတာ႔မွာပါ...။ "
လမ္းဆံုးပါျပီ...။
တစ္ေန႔တာလံုး သြားလာခဲ႔တဲ႔ ခရီးလမ္းၾကီး ဆံုးပါျပီ။
မိုင္ေထာင္နဲ႔ခ်ီျပီး သြားခဲ႔ရတဲ႔ ခရီးလမ္းၾကီးရဲ႕ အဆံုးမွာ... ... ...။
ျခံက်ယ္ၾကီးတစ္ခု...
အဲဒီ႔ဲျခံၾကီးထဲမွာ အိမ္ႏွစ္လံုး... ဒီဖက္က အိမ္ၾကီးက အေဖတို႔ အေမတို႔အိမ္...၊
ဟိုဖက္ျခံစပ္မွာ... အိမ္ကေလး။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေအးအတူ၊ ပူအမွ် နားခိုခဲ႔ၾကတဲ႔ အိမ္ကေလး...။
အိမ္ႏွစ္လံုးရဲ႕ ၾကား ကြင္းျပင္က်ယ္ထဲမွာ လူစုစုေလး ႏွစ္စု...။
ကေလးေလးေတြ ၀ိုင္းထိုင္ေနၾကတယ္... အဲဒီကေလး၀ိုင္းကို
လူၾကီး ေလး၊ငါးေယာက္ေလာက္က ၀န္းရံလို႔...။
ေတြ႔လိုက္ပါျပီ ကေလး၀ိုင္းရဲ႕ အလယ္မွာ...။
ကစား၀ိုင္းမွာဆိုလည္း သူပဲ ဦးေဆာင္သူ၊ စကား၀ိုင္းမွာဆိုလည္း
သူပဲ ဦးေဆာင္သူ...။
အသက္႐ွင္ေနထိုင္ျခင္းတို႔ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို ျပည့္၀ေစသူေလး...
ေနာက္... ေဘးမွာ
" ငါ႔သမီးေလးကို မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံနဲ႔ေနာ္။
အရိပ္လို ၾကည့္ေနေနာ္...။ "
ဆိုတဲ႔ စကားအတိုင္း တစ္ေသြမတိမ္း႐ွိခဲ႔တဲ႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလြန္း
လွစြာေသာ ႏွလံုးသား...။
ျပီးေတာ႔ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ... အေမ၊ အေဖ၊ အစ္မ၊ ကိုညီ နဲ႔ ခိုင္ခိုင္...
တစ္အိမ္လံုးရဲ႕ ဆည္းလည္းေလး ပီသစြာ အားလံုးရဲ႕ အာ႐ုံဟာ
သူကေလးဆီမွာ...။
ဆိုကၠားေပၚက ခုန္ဆင္းလိုက္သလား၊ ေျပးဆင္းလိုက္သလား မသိေတာ႔ဘူး။
ေျမၾကီးနဲ႔ အရင္ဆံုး ထိသြားတာ ဘယ္ေျခေထာက္လား၊ ညာေျခေထာက္လား
မမွတ္မိေတာ႔ဘူး။
ေလရဲ႕ လွ်င္ျမန္ျခင္းမ်ဳိးနဲ႔ သူကေလးအနား...
ႏြမ္းေနေပမယ္႔ လန္းေနတဲ႔ မ်က္ႏွာေလး...၊ လန္းေနေပမယ္႔ ႏြမ္းေနတဲ႔
မ်က္ႏွာေလး...။
အမွတ္တမဲ႔... က်ေနာ္ လွမ္းလာရာဖက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။
ျမင္သြားျပီ...။
က်ေနာ္႔ကို ျမင္သြားတဲ႔ မ်က္ႏွာေလးဟာ ၀င္းသြားသလိုပဲ...။
ျပီးေတာ႔ ေတြေတြေလး ၾကည့္ေနပါတယ္။
အားလံုးလည္း သူကေလး ၾကည့္ရာဆီ အၾကည့္ေတြကို ပို႔လိုက္ၾကတယ္။
မယံုၾကည္ႏိုင္ျခင္း၊ ေ၀ခြဲရခက္ျခင္း၊ အံံ႔ၾသျခင္း၊ ၀မ္းသာျခင္းတို႔ဟာ
အားလံုးရဲ႕ မ်က္၀န္းမ်ားဆီမွာ...။
ႏႈတ္ထြက္စကားတို႔ဟာ ဆြံ႔အ၊ ဆိပ္သုန္းေနၾကတယ္။
အခ်ိန္ေပါင္းမ်ားစြာ တမ္းတခဲ႔ရသူေလး...
အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေခၚေနခဲ႔သူေလး...
တကယ္ဆို သူကေလးဟာ က်ေနာ္႔ေ႐ွ႕ မွာ ေပ(၁၀၀)ေလာက္ေတာင္
မေ၀းေတာ႔ပါဘူး။
ဒါေပမယ္႔ မိုင္တစ္ေထာင္ေက်ာ္ အေ၀းမွာ ႐ွိေနသလိုပဲ ခံစားေနရတယ္။
မ်က္၀န္းဟာ တစ္မဟုတ္ခ်င္း စိုလက္လို႔ လာတယ္။
ရင္ဘတ္ထဲ ႐ွိ႐ွိသမွ် အားအင္ေတြနဲ႔ အားကုန္ ဟစ္ေအာ္ ေခၚလိုက္မိတယ္...
" သမီး... ေဖေဖ ေလ။ "
႐ုတ္တရက္...
ဘယ္ဘက္ရင္အံု အတြင္းပိုင္း တစ္ေနရာက စူးစူးနင္႔နင္႔ ေအာင္႔တက္လာတယ္။
ျမင္ကြင္းမွာ ျဖဴကနဲ အလင္းတန္းၾကီးတစ္ခု ေတြ႔လိုက္သလိုပဲ...။
ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမၾကီးဟာ ႐ုတ္ခ်ည္းဆိုသလို အထက္နဲ႔ေအာက္
လွ်င္လွ်င္ျမန္ျမန္ၾကီး လည္ပတ္၊ ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္။
" ဟဲ႔... ဟဲ႔ သား... သား... "
" ကိုကို... အမယ္ေလး ကိုကို... "
" ဟာ ကိုၾကီး... ကိုၾကီး... "
အသိစိတ္နဲ႔ ႐ုပ္ခႏၶာ ကင္းကြာမသြားခင္မွာ ၀ိုးတ၀ါး လႈပ္႐ွားမႈေလးတစ္ခု...
ေျပးလာေနျပီ...။
သူကေလး က်ေနာ္႔ဆီ တအားေျပးလာေနျပီ...။
ျပီးေတာ႔ အသံေလး...
အႏွစ္ႏွစ္အလလ တမ္းတမ္းတတ ၾကားခ်င္ခဲ႔လွတဲ႔ အသံေသးေသးေလး...
" ေဖေဖ "
KKT
No comments:
Post a Comment