" 92395533 "

Year 2006, December 30... စေနေန႔
(အဲဒီ႔ေန႔က မိုး မ႐ြာပါ။)
S' သက္တမ္း တစ္ႏွစ္စြန္းစြန္း ႐ွိလာတဲ႔ အခ်ိန္မွာ...
Phone ကိုင္ေတာ႔မယ္(ကိုင္ဖို႔သင္႔တယ္ ဆိုတဲ႔ အေျခအေနထက္လဲ ေက်ာ္ေနပါျပီ။) လို႔ ဆံုးျဖတ္ျပီး၊
အဲဒီ႔ေန႔က... မနက္ပိုင္း သတင္းစာ ဝယ္ပါတယ္။
သတင္းစာထဲက Phone Line ေတြရဲ႕ Roadshow ေတြကို ဖတ္ပါတယ္။
ကိုယ္တတ္ႏိုင္တဲ႔ (သိပ္အည့ံၾကီးလဲ မဟုတ္တဲ႔) Phone Brand, Model... ျပီးေတာ႔ နံပါတ္... ... ...
အဲဒီမွာ ဒီနံပါတ္ေလးကို က်ေနာ္ စတင္ေတြ႕႐ွိခဲ႔ရတယ္။
ေတြ႕ ေတြ႕ခ်င္းပဲ မ်က္လံုးထဲမွာ စြဲသြားတယ္။
နံပါတ္႐ုိး႐ိုး႐ွင္း႐ွင္းေလး...၊ မွတ္မိလြယ္တဲ႔ နံပါတ္ေလး...
အဲဒီ႔ေန႔က... အဲဒီ႔သတင္းစာကိုင္ျပီး... အဲဒီနံပါတ္ေလး႐ွိတဲ႔ Roadshow ကို က်ေနာ္ သြားပါတယ္။
က်ေနာ္႔ကို Phone Line Sponsor လုပ္ေပးတဲ႔ ညီငယ္ ကိုေဇယ်ာ(ေဇယ်ာလင္း)က Phone ဝယ္အျပီး နံပါတ္ေ႐ြးခိုင္းေတာ႔...
က်ေနာ္က " ကိုေဇယ်ာ... က်ေနာ္ ဒီနံပါတ္ယူမယ္။ " လို႔ တမဟုတ္ခ်င္းပဲ ေျပာလိုက္တဲ႔အခါ...
ကိုေဇယ်ာ က်ေနာ္႔ကို ဇေဝဇဝါ ၾကည့္တယ္။ (ဘယ္လိုပါလိမ္႔! ဆိုတဲ႔ အၾကည့္မ်ဳိး...၊ နားမလည္ႏိုင္တဲ႔ အၾကည့္မ်ဳိး...)
ေနာက္... နံပါတ္ကို ၾကည့္တယ္။ ျပီးမွ...
" နံပါတ္ေလးက ေကာင္းသားပဲ။ ယူခ်င္ယူေလ... ။ " လို႔ ေျပာပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဒီနံပါတ္ေလး က်ေနာ္႔ဆီကို ေရာက္႐ွိလာခဲ႔ပါတာ...။

ေန႔ေန႔ညည၊ စကၠန္႔နဲ႔ အမွ်၊ အခ်ိန္တိုင္း က်ေနာ္႔အနားမွာ...
စားလဲ အနား...၊ အိပ္လဲ အနား...၊ အလုပ္သြားလဲ ပါ...၊
ယုတ္စြအဆံုး... က်ေနာ္ ဗမာျပည္ ျပန္ျပီး၊ အနားယူတဲ႔ အခ်ိန္မွာေတာင္ က်ေနာ္နဲ႔ အျမဲ၊ မခြဲအတူပါပဲ။
က်ေနာ္႔ရဲ႕ မ႐ွိမျဖစ္ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုဆိုသလို ျဖစ္လာခဲ႔ပါတယ္။

" TIME WENT BY. "

ေန႔ေတြ၊ ညေတြ၊ ရက္၊လ၊ႏွစ္ေတြ ကုန္ဆံုးျဖတ္သန္းသြားခဲ႔ျပီ...။
ဘယ္အရာမွ မတည္ျမဲဘူး... ဆိုတဲ႔ ေလာကနိယာမတရားလို... က်ေနာ္နဲ႔ သူ႕အတြက္ အေျပာင္းအလဲတစ္ခု ျဖစ္ေပၚလာခဲ႔ပါတယ္။
ဒီအေျပာင္းအလဲကို ဖန္တီးခဲ႔သူက က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ပါ။
ဒါေပမယ္႔... ဒီလို အဆံုးသတ္မႈမ်ဳိးကို က်ေနာ္ မလိုခ်င္ပါဘူး။
ဒီလိုမ်ဳိး အဆံုးသတ္ရမယ္ဆိုရင္လဲ ဒီအေျပာင္းအလဲကို က်ေနာ္ လံုးဝဖန္တီးခဲ႔မွာ မဟုတ္ဘူး။
အခန္းေဖာ္ ညီငယ္တစ္ေယာက္က အားေပးႏွစ္သိမ္႔ပါတယ္... " ကိုေက်ာ္ရယ္... တရားသေဘာနဲ႔ မွတ္ေပါ႔။ " ဆိုျပီး...
က်ေနာ္က " ငါ႔အေၾကာင္း ငါသိတယ္... ငါ႔ညီ။
ငါက ပထမဆံုးေတြဆို တအားမက္ေမာတာ။ ပထမဆံုးယူထားတဲ႔ မိန္းမေလးေတာင္ ခုခ်ိန္ထိ ဆက္ေပါင္းေနတာ ၾကည့္... " လို႔ ေျပာေတာ႔...
" အာ ဟာ ဟာ... ကိုေက်ာ္ ေတာ္ေတာ္ ေနာက္တဲ႔လူဗ်ာ။ " ဆိုျပီး၊ (အားရပါးရ) ရယ္ပါေတာ႔တယ္။
က်ေနာ္က စကားကို တည္ၾကည္စြာ အေလးအနက္ ေျပာေလ႔႐ွိေပမယ္႔ ၾကားရသူေတြအတြက္ တခါတေလ ေပ်ာ္စရာ၊ ရယ္စရာ၊ ဟာသေတြလိုလဲ ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။
က်ေနာ္႔အတြက္ေတာ႔ အထူးအဆန္း မဟုတ္ေတာ႔ပါဘူး...။
ေနာက္... က်ေနာ္႔ စိတ္၊ က်ေနာ္႔ ခံစားခ်က္၊ က်ေနာ္႔ အေတြးေတြ...
Dec 31th, 2006... ည တစ္ခ်က္ခြဲ [ဗမာအခ်ိန္ (၁၂) နာရီ]မွာ
သူ႔ရဲ႕ ပထမဆံုး Outgoing call အျဖစ္ ဗမာျပည္က က်ေနာ္႔ ႏွလံုးသားကို
" Happy New Year! " လုပ္ပါတယ္။
ျပည္မွာ GTI ေက်ာင္းသားဘဝ... (၃) ႏွစ္တာ ကာလမွာ က်ေနာ္႔အတြက္ ညီအကိုရင္းလို သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ပဲ ရခဲ႔ပါတယ္။
ဒီနံပါတ္ေလးကို ပထမဆံုး Incoming call ရေစခဲ႔သူကလဲ... (ဒီကြ်န္းေပၚကို က်ေနာ္႔ေ႐ွ႕ (၈)ႏွစ္ေလာက္ ေစာေရာက္တဲ႔) အဲဒီ႔ေကာင္ KKS ပါပဲ...။
ဒီလို... ဒီလိုေလးလုပ္ခ်င္တဲ႔အတြက္ ဖုန္းနံပါတ္ ၾကိဳမေပးခဲ႔တဲ႔အေၾကာင္း... ႐ွင္းျပေတာင္းပန္ေတာ႔...
" ရပါတယ္ကြာ။ ငါက မင္းကို သိေနတာကိုး။ " လို႔ ခပ္ေအးေအးပဲ ျပန္ေျပာပါတယ္။
ဆိုလိုတာက... " က်ေနာ္႔အေၾကာင္း...၊ က်ေနာ္႔ရင္ဘတ္...၊ က်ေနာ္ ဘယ္လိုေကာင္... " ဆိုတာ သူ သိေနတဲ႔အေၾကာင္း...။
ခု ဒီျဖစ္ရပ္ေလးမွာဆိုရင္လဲ...
" ပိုရန္ေကာ " လို႔... ေတြးၾက၊ ျမင္ၾကဦးမွာပါ။
Brand ဆိုတာ အမ်ားၾကီး ႐ွိပါတယ္။
Model ဆိုတာ အျမဲတမ္း ဆန္းသစ္ေနမွာပါ။
အေရအတြက္ဆိုတာလဲ မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ပါပဲ။
နံပါတ္ဆိုတာကေတာ႔ တစ္ခုတည္းပါ...။
စကၤာပူ တစ္ကၽြန္းလံုးမွာ... တစ္ကမၻာလံုးမွာ... တစ္ခုတည္းပါ။
ဘယ္ေတာ႔မွ မေျပာင္းလဲဘဲ အျမဲတမ္း တစ္ခုတည္းပါ။
တကယ္ေတာ႔... က်ေနာ္ ဒီကၽြန္းေပၚမွာ ေနေနသမွ် ကာလပတ္လံုး သူ႕ကို က်ေနာ္နဲ႔အတူ ႐ွိေနေစခ်င္ခဲ႔တာပါ။ အတတ္ႏိုင္ဆံုးလဲ က်ေနာ္နဲ႔အတူ ႐ွိေနေအာင္ ၾကိဳးစားခဲ႔ပါတယ္။
တစ္ေယာက္တည္း နံပါတ္ႏွစ္ခု ကိုင္ရေလာက္ေအာင္ က်ေနာ္ မခ်မ္းသာပါဘူး။ လိုလဲ မလိုအပ္ပါဘူး။
ဆက္သံုးမယ္ဆိုရင္ သံုးလို႔ရေသးတဲ႔ Handset ေလး... အဲဒီ Handset Upgrade လုပ္ခ်င္႐ုံ ဆႏၵေလးတစ္ခုတည္းနဲ႔.. ... ...
ခုေတာ႔...
အားလံုးလြန္သြားခဲ႔ပါျပီ။ အကုန္လံုး ျပီးဆံုးသြားခဲ႔ရပါျပီ။

ဒီရက္ေတြမွာ က်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္းေနမေကာင္းပါဘူး။
တစ္ရက္ထက္တစ္ရက္ သူ႕ကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ရဖို႔ အခ်ိန္ေတြဟာ နီးကပ္လာတာနဲ႔အမွ်...

Year 2010, March 30... အဂၤါေန႔
(ဒီေန႔ မိုးေတြ႐ြာေနပါတယ္။)
မၾကာခင္ အခ်ိန္အတြင္းမွာ... သူဟာ တိတ္တဆိတ္ေလး က်ေနာ္႔ဆီက ထြက္ခြါသြားပါေတာ႔မယ္။
အခ်ိန္ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ျငိမ္သက္စြာ ေမွးစက္ေနရေတာ႔မယ္...
အထီးက်န္ အေဖာ္မဲ႔စြာ နာက်င္ေၾကကြဲေနရေတာ႔မယ္...
ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြ ယူေဆာင္ေပးခဲ႔တယ္...
အမွတ္တရေတြ ဖန္တီးေပးခဲ႔တယ္...
ေအာင္ျမင္ျခင္းေတြ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးခဲ႔တယ္...။
ပိုင္႐ွင္ေပါင္းမ်ားစြာ ႐ွိခဲ႔ဖူးမွာပါ။
ေနာက္လဲ ကမၻာ႔ေျမပံုေပၚမွာ စကၤာပူကၽြန္းၾကီး ႐ွိေနေသးသ၍...
Starhub Company ၾကီး မပ်က္စီး၊ မေပ်ာက္ဆံုးေသးသ၍...
အ႐ွင္သခင္ေပါင္းမ်ားစြာ ႐ွိေနအံုးမွာပါပဲ။
ဒါေပမယ္႔ သူ႕အေပၚ က်ေနာ္႔ရဲ႕ တြယ္တာမႈကိုေတာ႔ ဘယ္သူမွ မီွႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ႔ပါဘူး။
ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ႔ အဲဒီလူဟာ က်ေနာ္ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ...။

မေမ႔ပါဘူး...
ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔ႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး...။
ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါျပီ နံပါတ္ေလးေရ... ... ...
တစ္သက္လံုးအတြက္ တစ္ခါတည္းပါ...။
တစ္ခြန္းတည္းပါ...။

" Good bye! 92395533 "

KKT

" ခ်စ္သူႏိႈးမွ ႏုိးေစသတည္း... "

ဒီကဗ်ာေလးဟာ... က်ေနာ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ေပးတဲ႔ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ပါ။ က်ေနာ္ အဲဒီ႔ေကာင္မေလးကို ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေပးဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္ ေပးခဲ႔သမွ် ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေတြဟာ ပိုက္ဆံနဲ႔ တန္ဖိုးျဖတ္ရင္ေတာ႔ ဘာတစ္ျပားမွ မတန္ပါဘူး။ ဒါေပမယ္႔ က်ေနာ္႔ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေလးေတြကို ကမၻာေပၚက ဘယ္အရပ္ေဒသမွာမွ... ဘယ္ႏိုင္ငံသံုးေငြေၾကးနဲ႔မွ... ဘယ္ေလာက္ေပးေပး... ေပးဝယ္လ႔ို ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဥပမာ... သူ႔ရဲ႕ အသက္(၃၀)ျပည့္ေမြးေန႔မွာ သူ႔ဓါတ္ပံုေလးကို အၾကိမ္(၃၀) နမ္းျပခဲ႔သလိုမ်ဳိးေပါ႔။ (လူကေတာ႔ နမ္း... မရေတာ႔ဘူး။ မိုင္ေပါင္း (၁၂၀၀)နီးပါး အေဝးကို ေရာက္ေနခဲ႔ရျပီ။) အဲဒီ႔ေကာင္မေလးချမာမွာလဲ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ရျပီးတဲ႔အခါတိုင္း " ကိုကိုရယ္... မင္း ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ၾကီးကလဲ...! " ဆိုျပီး ျဖစ္သြားျမဲပါပဲ။ ဒါေပမယ္႔... အဲဒီ႔အျခားတစ္ဖက္မွာ က်ေနာ္႔ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေလးေတြကို သူ ဘယ္လိုမွ... ဘယ္ေတာ႔မွ... မေမ႔ႏိုင္ေတာ႔ပါဘူး။ အခုလဲ ေမြးေနလက္ေဆာင္ေလးတစ္ခုရဲ႕အခ်ိန္ဟာ က်ေရာက္လာျပန္ပါျပီ။ ဒါေၾကာင္႔ ဒီကဗ်ာေလး ျဖစ္တည္လာရပါတယ္... ... ...။


" ခ်စ္သူႏိႈးမွ ႏိုးေစသတည္း... "

* " နင္ ခြဲႏိုင္လို႔လား...? " တဲ႔။

ေလယာဥ္အင္ဂ်င္သံထက္ က်ယ္ေလာင္တဲ႔ စကား

အျပန္ျပန္ အထပ္ထပ္

အခါမလပ္ ၾကားေယာင္

(ရင္ထဲ...)

ပူေလာင္လြန္းလိုက္တာ

ငါ... ဘာလုပ္ရမလဲ?

တစ္ဘဝမွာ

ႏွစ္ခါမလာႏုိင္တဲ႔ အခြင္႔အလမ္း

အမိအရ ဖမ္းဆုပ္လို႔

ေနခဲ႔လိုက္ပါ ႏွလံုးသားရယ္...

အမ်ားၾကီး နီးဖို႔

နည္းနည္းေလး ေဝးၾကရတာပါ

ေနခဲ႔လိုက္ပါေနာ္။

* ငါ႔ရင္ကို ငါခြဲလို႔

ငါေ႐ြးတဲ႔လမ္း၊ ငါကိုယ္တိုင္ လွမ္းခဲ႔ျပီ။

* တစ္ညကေလးမွ

ခြဲမရေတာ႔လို႔

" ႏွစ္ေယာက္တစ္ဘဝခရီး

ဒီဘဝျပီးသည့္တိုင္ေအာင္... " ဆိုခဲ႔ေပမယ္႔

...

... ...

... ... ...

လြမ္းလိုက္တာ မီးရယ္။

ညေတြ တေရးႏိုးတိုင္း

ငါ႔နံေဘးမွာ မင္း႐ွိေနမလား...

ေယာင္မွားျပီး စမ္းမိတဲ႔အခါ

ရင္ထဲမွာ

နာက်င္လြန္းလိုက္တာ...။

* ဘယ္တုန္းကမွ မဝခဲ႔တဲ႔... ငါ

ပထမဆံုးအၾကိမ္ ျပန္ျမင္ေတြ႕ရတဲ႔ ခဏ

မင္း မွတ္ခ်က္စကားေလးက

" ကိုကို ေတာ္ေတာ္ပိန္သြားတယ္ " တဲ႔။

ငါ မရယ္ႏိုင္ပါဘူး...

မရယ္ႏိုင္ခဲ႔ပါဘူး မိန္းခေလးရယ္။

* တစ္ရက္၊ ႏွစ္ရက္၊

တစ္ပတ္၊ တစ္လ၊

တစ္ႏွစ္၊ ႏွစ္ႏွစ္၊ သံုးေလးႏွစ္...

အခ်ိန္ေတြ အသစ္ျဖစ္ခဲ႔ျပီ။

* ခံတြင္းေတြ႕ဖို႔ မလို...၊

အာဟာရျဖစ္ဖို႔ မလို...၊

က်မ္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္ဖို႔ မလို...၊

တစ္နပ္ျပီးသြားဖို႔သာ အေရးၾကီး။

ထမင္းပူေႏြးေႏြး၊ ဟင္းပူေႏြးေႏြး

အဓိပၸါယ္႐ွိတဲ႔ ထမင္းဝိုင္းရဲ႕အေဝးမွာ

မဆာလည္း စား...၊ ဆာလည္း စား...၊

ဘယ္ေတာ႔မ်ားမွ

မင္း မ်က္ႏွာေလးၾကည့္ျပီး၊

ထမင္းလက္ဆံု စားရတဲ႔ ဘဝ

ျပန္ရပါ႔မလဲ... မိန္းခေလးရယ္။

* ေန႔ရက္ေတြတိုင္းဟာ

တစစ... ေအးစက္ျငိမ္သက္

အလုပ္နဲ႔ အခန္း

အႏွစ္မဲ႔စြာ ျဖတ္သန္းရင္း၊

တစ္ခါ... တစ္ခါ

ကိုယ္႔ကိုကိုယ္ ရင္ဘတ္လႈပ္တဲ႔ စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္အလား...

ထင္မွတ္မွားခဲ႔တာ

VZO နဲ႔ မင္းရဲ႕ေ႐ွ႕မွာေတာ႔

ငါ...

လူနဲ႔ တူသလိုလိုပါပဲ။

* ေန႔မသိ၊ ညမသိ...

ေနမေ႐ွာင္၊ မိုးမေ႐ွာင္...

ဆံပင္ေတြ အေရာင္မြဲ

ေနေလာင္ထားတဲ႔ အသားအေရ

ငါ႔လက္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကမ္း... ၾကမ္းပါေစ။

မင္းလက္ဖဝါးႏုႏုေလး ဆုပ္ကိုင္ခြင္႔ရတဲ႔ ခဏ

အို...

တစ္ကိုယ္လံုး ျပန္ႏုပ်ဳိသြားသလို...

...

... ...

... ... ...

တကယ္ေတာ႔

မင္းရင္ညြန္႔ထက္က

တလက္လက္ေတာက္ေနတဲ႔ အရာေလးဟာ

ငါ႔ေခၽြးစက္ေတြပါ... မိန္းခေလးရယ္။

* မွန္ေ႐ွ႕မွာ ရပ္လိုက္တဲ႔အခါ

မွန္ထဲက ငါ

ဇရာ။

ေကာင္မေလးေရ...

မင္း ရင္ခုန္ခဲ႔တဲ႔

ႏုပ်ဳိသစ္လြင္တဲ႔ ႐ုပ္လႊာ

ေငြေၾကးဥစၥာေတြနဲ႔ လဲခဲ႔ရပါျပီ။

* OVERSEA ဆိုတဲ႔

Day Dream ခရီး႐ွည္ၾကီးရယ္...

ခရီးဆံုးပန္းတိုင္ဟာ ဘယ္မွာလဲ...?

ဘယ္အခါမွလဲကြယ္...။

* ေမာပန္းလြန္းေနတဲ႔ ငါ႔ဝိညာဥ္

(ခင္တြယ္ရာ) ရင္ခြင္ရဲ႕ အေဝး

တမ္းတေတးေတြ ဆို...

သံစဥ္ေတြ မခ်ဳိတဲ႔ည

ၾကယ္ေတြငိုတဲ႔ ခဏမွာ

ငါ အိပ္ပါရေစ။

အခ်စ္...

နင္ေရာက္တဲ႔အခါ ႏႈိးလိုက္ပါ။


*** *** *** *** *** *** *** *** ***


ဒီကဗ်ာေလး ေရးေနခ်ိန္မွာ ဘယ္ဘက္ရင္အံုက တအားေအာင့္ေနပါတယ္... မီးရယ္။


" Happy Birthday... Honey! "

KKT