" ေပးဆပ္သူ (၃) "

 တစ္ႏွစ္မွာ တစ္လ...

တစ္လမွာ တစ္ရက္...

တစ္ရက္မွာ တစ္နာရီ...

ေပ်ာ္ရတဲ႔ ခ်ိန္ရာသီ... ... ...။

မနက္ပိုင္း ဘဏ္သြားပါတယ္...။

ဘဏ္ကထြက္ေတာ႔ စာအိတ္ျဖဴ ေလးတစ္လံုး ပါလာတယ္...။

အသြားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္၊ ေျခေထာက္ေတြက ေျမၾကီးနဲ႔ မထိသလို ထိသလို...

စိတ္ေစတသိတ္ဟာ (ဘယ္ဘက္ရင္အံုနဲ႔ အနီးဆံုး) အိပ္ကပ္ထဲက

စာအိတ္ခပ္ေတာင္႔ေတာင္႔ေလးဆီမွာသာ...

အျမဲမခြဲ၊ တတြဲတြဲ... သြားေလရာတိုင္း ပါခဲ႔ေလသူ ပိုက္ဆံအိတ္ညိဳညိဳေလးချမာ

" ခုေတာ႔ သူ႔မွာ ငါ႔ထက္ ဦးစားေပးရမယ္႔ ပစၥည္း ႐ွိေနပါေပါ႔လား..! " ဆိုျပီး၊

၀မ္းနည္းအားငယ္ေန႐ွာေရာ႔မယ္။

" စိတ္မ႐ွိပါနဲ႔ ပိုက္ဆံအိတ္ေလးရယ္... "

" ဒီအခ်ိန္အခါ၊ ဒီအခိုက္အတန္႔ေလးမွာ ငါ႔ဘ၀တစ္ခုလံုးဟာ

 ဒီစာအိတ္ေလးထဲမွာမို႔ပါ။ "

လို႔ ႏွစ္သိမ္႔ရင္း...။

ျပန္လာခဲ႔ခ်ိန္မွာ...

စာအိတ္ေလးက အခြံေလးျဖစ္သြားျပီ။

အေပ်ာ္ေတြကေတာ႔ တနင္႔တပိုးၾကီးေပါ႔...။

အရမ္းကို အိမ္ဦးနတ္ ေယာကၤ်ားေကာင္း ျဖစ္ခ်င္ခဲ႔တဲ႔ လူ...၊

အရမ္းကို ဖခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ႔တဲ႔ လူ...၊

အရမ္းကို သားၾကီးၾသရသ ျဖစ္ခ်င္ခဲ႔တဲ႔ လူ...၊

အရမ္းကို လူပီသခ်င္ခဲ႔တဲ႔ လူ... ... ... အတြက္

ပိုက္ဆံအိတ္ေလးေရာ၊ စာအိတ္ေလးကပါ...

ေက်နပ္၊ ပီတိ ျဖစ္ေနၾကမွာပါ... ... ...။


KKT

" ဆန္ေရ (၂) "

ဟန္ေဆာင္ျပီး ျပံဳး၊

ဟန္ေဆာင္ျပီး ရယ္၊

ဟန္ေဆာင္ျပီး စကားေတြ ေျပာ၊

ဟန္ေဆာင္ျပီး အလုပ္မွာ စိတ္၀င္စား...။

တအား ဆာေလာင္ေနတဲ႔ အခ်ိန္

အင္မတန္ ျမိန္တဲ႔ ထမင္း...၊

(ေရကိုေတာင္) ႏႈတ္ခမ္းစိုယံု၊ အာစြတ္ယံု

ဇြန္းေလးနဲ႔ တို႔ေပးရတဲ႔ သူတစ္ေယာက္ဆီ စိတ္ေရာက္သြားတဲ႔ တခဏ

မ်က္ရည္ေပါက္ေတြဟာ ထိန္းမႏိုင္၊ သိမ္းမရ

စားေနတဲ႔ ထမင္းပြဲ

အဓိပၸါယ္ လြဲခဲ႔ျပီ...။

ဒုတိယအၾကိမ္
  
ေဆး႐ုံ ဆင္းခဲ႔တဲ႔    အေဖ

ကိုယ္က်မ္းမာပါေစ... 

စိတ္ခ်မ္းသာပါေစ...
 
အသက္႐ွည္ပါေစ... ... ...။

KKT

(ဒီကဗ်ာေလးအတြက္ အမွန္တကယ္ ေပးခ်င္ခဲ႔တဲ႔  ေခါင္းစဥ္က 

" မ်က္ရည္ဆမ္း ထမင္း " ဆိုတာေလးပါ။

ဒါမွမဟုတ္ရင္လည္း " ႏွစ္သစ္ကူး ဆုေတာင္း " ဆိုျပီးေတာ႔ေပါ႔ေလ။

သို႔ေပမယ္႔ အေၾကာင္းအရာအားလံုးနဲ႔ အျခံဳငံုဆံုး၊ အလိုက္ဖက္ဆံုးျဖစ္ေစဖို႔ရာ 

ဒီေခါင္းစဥ္႐ုိး႐ိုးေလးကိုပဲ ျပန္ေ႐ြးလိုက္ပါတယ္။)