တစ္ႏွစ္မွာ တစ္လ...
တစ္လမွာ တစ္ရက္...
တစ္ရက္မွာ တစ္နာရီ...
ေပ်ာ္ရတဲ႔ ခ်ိန္ရာသီ... ... ...။
မနက္ပိုင္း ဘဏ္သြားပါတယ္...။
ဘဏ္ကထြက္ေတာ႔ စာအိတ္ျဖဴ ေလးတစ္လံုး ပါလာတယ္...။
အသြားလမ္းတစ္ေလွ်ာက္၊ ေျခေထာက္ေတြက ေျမၾကီးနဲ႔ မထိသလို ထိသလို...
စိတ္ေစတသိတ္ဟာ (ဘယ္ဘက္ရင္အံုနဲ႔ အနီးဆံုး) အိပ္ကပ္ထဲက
စာအိတ္ခပ္ေတာင္႔ေတာင္႔ေလးဆီမွာသာ...
အျမဲမခြဲ၊ တတြဲတြဲ... သြားေလရာတိုင္း ပါခဲ႔ေလသူ ပိုက္ဆံအိတ္ညိဳညိဳေလးချမာ
" ခုေတာ႔ သူ႔မွာ ငါ႔ထက္ ဦးစားေပးရမယ္႔ ပစၥည္း ႐ွိေနပါေပါ႔လား..! " ဆိုျပီး၊
၀မ္းနည္းအားငယ္ေန႐ွာေရာ႔မယ္။
" စိတ္မ႐ွိပါနဲ႔ ပိုက္ဆံအိတ္ေလးရယ္... "
" ဒီအခ်ိန္အခါ၊ ဒီအခိုက္အတန္႔ေလးမွာ ငါ႔ဘ၀တစ္ခုလံုးဟာ
ဒီစာအိတ္ေလးထဲမွာမို႔ပါ။ "
လို႔ ႏွစ္သိမ္႔ရင္း...။
ျပန္လာခဲ႔ခ်ိန္မွာ...
စာအိတ္ေလးက အခြံေလးျဖစ္သြားျပီ။
အေပ်ာ္ေတြကေတာ႔ တနင္႔တပိုးၾကီးေပါ႔...။
အရမ္းကို အိမ္ဦးနတ္ ေယာကၤ်ားေကာင္း ျဖစ္ခ်င္ခဲ႔တဲ႔ လူ...၊
အရမ္းကို ဖခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခ်င္ခဲ႔တဲ႔ လူ...၊
အရမ္းကို သားၾကီးၾသရသ ျဖစ္ခ်င္ခဲ႔တဲ႔ လူ...၊
အရမ္းကို လူပီသခ်င္ခဲ႔တဲ႔ လူ... ... ... အတြက္
ပိုက္ဆံအိတ္ေလးေရာ၊ စာအိတ္ေလးကပါ...
ေက်နပ္၊ ပီတိ ျဖစ္ေနၾကမွာပါ... ... ...။
KKT
No comments:
Post a Comment